OP BEZOEK BIJ MIJN SCHATJES!, 25-08-2023.

Er was vandaag wat reuring bij de hyena familie. Ik zag twee verzorgers door de vallei lopen. De beide ouder hyena waren er niet, maar ik zal wel één van de kleintjes lopen. Zonder ouders. En het kleintje deed een verwoede poging om de verzorgers weg te jagen. Met ontblote tanden deed het een aanvalletje op de verzorgers: "Weg jullie!" Even later waren de verzorgers inderdaad verdwenen en kwamen de ouders weer tevoorschijn. Eerst de moeder die geagiteerd door de vallei holde en af ten toe even stilstond om aan het gras te ruiken alsof ze haar kleintjes zocht. De wanhoop was van haar af te lezen. Daarna kwam ook haar mannetje door de vallei hollen, ook een beetje zoekende en in paniek. 

Ohh, gelukkig: daar zijn de kleintjes dan toch! Moeder hyena inspecteerde het hol en groef het met verwoede gebaren uit. Het zand werd hoog door haar poten naar buiten gestort. De kleintjes moesten van haar in het holletje gaan zitten. Nog steeds ging moeder door met graven. Maar de kleintjes zijn al behoorlijk ondernemend en kunnen dus niet lang stil blijven zitten. Ze kwamen er dus snel weer uit. En opnieuw ging de moeder graven. En wederom moesten de kleintjes van moeder het holletje in. De vader kwam er ook bij.

Inspectie volgde. Hadden de kleintjes niets? Waren ze in orde? Ehh, ja . . . daar lijkt het wel op . . . . 

De kleintjes werden door beide ouders aan een nauwkeurige inspectie onderworpen. Op een gegeven ogenblik zagen ze dat het allemaal toch wel goed was. De kleintjes waren veilig en OK! De verzorgers waren inmiddels de vallei uit. Het hyenagezin was weer met elkaar herenigd. 

Dus niets aan de hand, gelukkig! 

Moeder hyena groef hier met verwoede gebaren het holletje uit. Het zand vloog met een grote boog over de kleintjes heen.

"En nu blijven jullie in het holletje!"

"Mamma! Waar ben je?"

"Jullie zijn stout om er steeds uit te komen! Jullie moeten in het hol blijven! Als jullie er steeds uit komen, graaf ik het hol dieper uit, dan komen jullie er wat moeilijker uit, want jullie moeten echt een poosje in het hol blijven! Ik wil niet dat jullie er steeds uit komen, want er loert gevaar! Straks komen de verzorgers jullie weghalen en dat wil ik niet!" 

En moeder hyena begon met haar gespierde poten weer verwoed te graven.

Even later zag moeder hyena dan toch dat de verzorgers verdwenen waren en dat haar kleintjes in goede gezondheid verkeerden. Ze mochten hun holletje uit en weer fijn achter mama aan hobbelen. 

De rust is weergekeerd! Niets aan de hand gelukkig! Leitje en ik liepen ook weer verder. 

De gorilla's waren lekker buiten!

Rust bij de bantengs.

De antilopen keken nieuwsgierig ergens naar. 

Gezellig familieleven bij de makaken.

Manoel, een katachtige.

De olifanten stonden binnen. Radjik dus ook.

Mooi door zijn lelijkheid!

Dochter Krissie is onlangs naar een dierentuin in Polen verhuisd. Daar wordt zij gekoppeld aan een mannetjes tapir, want ze intussen volwassen geworden en is klaar voor het moederschap. En deze lieve moeder is wellicht ook weer toe een een nieuw moederschap . . . 

Bij de maki's is er een geboortegolf geweest.

De prairiehondjes ontsnappen nogal eens. In het recente verleden zag ik ze zelfs op de bizonweide. Doordat de muren van hun verblijf zijn opgehoogd en er klaphekjes zijn geplaatst (niet makkelijk voor rollatorgebruikers en scootmobielen!) proberen de verzorgers te voorkomen dat de dieren ontsnappen. Maar dit ene prairiehondje blijft het toch hardnekkig proberen! Het ziet er echter naar uit dat de muur voor hem toch ECHT te hoog is! Aan de wit uitgeslagen plek in de muur is te zien dat het dier het heel veel probeert om erover heen te springen!

Wat liggen de mhorgazelles gezellig bij elkaar!

Er zijn zes lieftallige poolvossen in Blijdorp. Ze zijn via Polen uit Oekraïne gekomen. Door de oorlog in dat land zijn het dus 'vluchtelingen'. We konden ze opvangen, omdat de laatste poolvos die er was, recentelijk is overleden.

Tot de volgende keer!