ALTIJD WEER IETS ANDERS TE ZIEN IN DIERGAARDE BLIJDORP, 28-01-2024.
De familie hutia's is gezellig tegen elkaar aangekropen. Lekker warm!
Eet smakelijk, schildpadden! Lekkere blaadjes sla! Kleine kinderen halen er soms hun neus voor op, maar schildpadden vinden de slablaadjes heerlijk!
Wel eens eieren gezien van een komodovaraan? En de eerste beginselen als er net eentje uit het ei is gekropen? In het Natuurbehoudcentrum van Blijdorp, naast de broedstoven, is dat allemaal te zien (en op foto hieronder ook!).
Of het nu sneeuwt, vriest of mooi weer is, de bizons vertoeven altijd op hun weide. Als ik de bizons zie, moet ik altijd denken aan 'bizonkit', een lijmsoort die dingen zo goed en sterk aan elkaar plakt, dat die dingen elkaar nooit en te nimmer meer loslaten!
Sorry, het glas van het verblijf was wat vies . . . .
Moeder hyena liep rond met de kleintjes in haar kielzog.
Plekje zoeken om de kleintjes even aan te leggen.
Zodra mama ligt, komen de kleintjes meteen bij haar liggen om te drinken.
Moeder legde liefdevol haar poot op het kleintje dat het dichtste bij haar ligt. Een momentje van lieflijk moedergeluk doet je even vergeten dat hyena's over het algemeen een slechte naam hebben, want het zijn bijzonder gevaarlijke wilde dieren! Maar ook wilde dieren kennen positieve gevoelens en weten wat 'koesteren' betekent!
Mama heeft een geluid gehoord dat ze niet vertrouwt. Ze stond op en ging kijken of de kust veilig is.
De kleintjes zijn noodgedwongen ook opgestaan. Ze dolden even met elkaar.
Moeder riep haar kindjes bij zich en liet hen achter zich aanlopen. De kleintjes volgden moeder weer gedwee. Ze liepen en liepen en liepen . . . . . .
De giraffen waren binnen in "De ui" (hun binnenverblijf). De sneeuw is gelukkig weg, maar het is buiten nog veuls te koud! De nieuwe hengst, Javari, met zijn gelige kop, at lekker en rook regelmatig aan het achterwerk van de vrouwtjes. Hij laat zich door hen wel eens onderplassen . . .
"Lovers lane" in Blijdorp dus!
Leitje en ik liepen naar de Victoria Serre waar we aanvielen op onze lunch die we van huis hadden meegenomen. Krentebolletje en een chocomelletje.
De reuzenwaterlelies waren allemaal uitgebloeid, maar er was toch nog van alles te zien. Een andere plant in bloei en een hele grote bananentros! Nee, nee: we hebben er geen geplukt, hoor! En ook niet opgegeten! Echt niet! Anders kunnen de andere bezoekers er niet van genieten!
In de Victoriaserre is het ook altijd leuk om vogels te spotten.
Even later zat deze balispreeuw zich te wassen in het vijvertje. De waterspetters vlogen in het rond en de veren klapperden!
Zo, weer lekker schoon en maagdelijk wit!
Piep, zei de muis in het voorhuis!
En weg was de muis weer toen de spreeuwen in groten getale door het luikje kwamen aanvliegen en weer terugvlogen om even eten te pakken.
Nou, eet smakelijk, amoer panther!
Ik zou het vanavond doen met een bescheidener stukje vlees uit de supermarkt dat ik even zou gaan opbakken. Ik ben niet helemaal vegetarisch, maar ik eet zo weinig mogelijk vlees om dierenleed te besparen - ik vind het een naar idee dat dieren dienen als consumptieartikelen, zoals kippen - en varkensfokkerijen waar kippen en varkens met duizenden op elkaar in een schuur zitten zonder daglicht en waar ze soms een afschuwelijke dood tegemoet zien bij stalbranden. De kleine hoeveelheid vlees dat ik eet, dient er bij mij alleen voor om geen voedingstekorten te krijgen. Want het is naar mijn mening best ingewikkeld om een geheel vleesloos dieet te volgen.
Als de amoerpanther vlees eet, laat mij dan maar mijn hele kleine stukje vlees eten. Met vleesvervangers op een aantal andere dagen in de week dat ik geen vlees eet! Zo houd ik mijn voedingsbalans een beetje in evenwicht!
Tot de volgende keer!
