MOOIE ZONSOPGANG OP DE LAATSTE DAG VAN 2021.

Fijne jaarwisseling toegewenst en een gezond 2022! 

We mogen weliswaar geen vuurwerk afsteken, maar we mogen wel keihard op de grond stampen om zo spoedig mogelijk dat ellendige coronavirus de wereld uit te helpen!! 

Hartelijke groet! Babette.

BOEKBESPREKING: Lale Gül, Ik wil leven (ik heb het boek uitgelezen op 27-12-2021).

Lale Gül was genomineerd voor de NS Publieksprijs en heeft hem uiteindelijk ook ontvangen! 

De hoofdpersoon Büsra is van Turkse afkomst. Haar ouders zijn streng orthodox islamitisch. Het gezin woont in Nederland. Ze beschrijft hoe ze worstelt met haar religieuze opvoeding. Het is ongelijk verdeeld tussen wat meisjes en jongens mogen volgens de Islam voorschriften. Meisjes mogen bijna niets en worden door de ouders kort gehouden. Ze heeft een heimelijke relatie met een Nederlandse jongen: een doodzonde volgens de islamvoorschriften en een reden om uit de familie gestoten te worden. Het zijn vooral de bij voorbaat vaststaande ideeën waaraan zij zich wil ontworstelen. Kritiek en tegenargumenten worden in de Turkse opvoeding en in het islamitische geloof niet op prijs gesteld en worden bij voorbaal al terzijde geschoven. Büsra verzet zich hevig tegen de strenge opvoeding. Er is veel strijd met haar ouders. Uiteindelijk besluit ze voor zichzelf te kiezen en doet haar hoofddoek af. Het komt daardoor tot een breuk met haar familie, maar ze kan nu in vrijheid leven en volgens de principes waarvoor zij zelf kiest. Zij verbreekt ook de relatie met haar Nederlandse vriend Freek, want  - hoewel zij dol is op de jongen - zij komt erachter dat hij net zulke vaststaande ideeën heeft als haar ouders, alleen zijn de ideeën van haar vriend conservatief Nederlands en de ideeën van haar ouders orthodox islamitisch; het blijven allemaal verstikkende ideeën waar zij niet mee kan leven. 

Ik heb het boek in één adem uitgelezen! Ik vind het een prachtig boek. Het geeft een goed inzicht in de leefsfeer van Turkse gezinnen en hoe de orthodoxe islamitische regels de jonge Turkse generatie in de  Nederlandse samenleving verscheurt en 'gespleten' maakt. Moet een Turkse jonge vrouw trouw blijven aan de strenge conservatieve Turkse geloofsregels of integreert zij in de westerse, 'losse' samenleving?

De schrijfstijl is heel apart. Het is een mengeling van chique, soms moeilijke woorden / beeldende uitdrukkingen <--> de platte jongerentaal. Ze noemt haar tirannieke moeder, soms Moeder (met hoofdletter), Karbunkel of Droogstoppel. In plaats van haar 'ouders' schrijft zij steevast: 'mijn verwekkers'. Als zij over de 'Profeet' heeft, dan schrijft zij steeds tussen haakjes "vrede zij met hem" of "v.z.m.h." of "vzmh" erachter. 

Beeldend zijn uitdrukkingen zoals 'Het is toch zotternij om [...]': dit klinkt een beetje Vlaams. Of: 'Haar gelaat sprong in een en al ernstige plooi'.

'Een inherent wantrouwen', 'participeren', 'het transcendente', 'salonfähig', 'vrouwen worden hier thuis gehouden en alleen van kop tot staart gesluierd naar buiten gelaten als het strikt noodzakelijk is' (vrouwen worden dus met dieren vergeleken om de onderdrukking van de vrouwen door de Islam te benadrukken), 'vrouwhumiliërende krachttermen'. 

In fel contrast hiermee staan platte bewoordingen als 'ik ben fucking twintig', 'strontvervelend', 'blanke kaffer', 'een Germaanse mokkel', 'botergeile neef', 'snikkels', 'chicks', et cetera.

De schrijfster gebruikt soms ook Turkse woorden zoals 'tatta's' (witte, autochtone Nederlanders), 'ezan' (gebedsoproeping), enzovoort. De woorden worden onderaan de pagina verklaard.

Een waardevol boek dat ik iedereen kan aanbevelen!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

De afgelopen maand heb ik nog twee andere interessante boeken gelezen: 

Diederik Gommers, Intens. Het verhaal van Diederik Gommers.

De bekende arts/intensivist heeft zijn verhaal laten optekenen door journaliste Wilma de Rek in de tijd dat Nederland getroffen werd door het Corona virus en 'De Gom' (bijnaam van Diederik Gommers) veel op TV was om de situatie op de IC in het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam waar hij werkt en, vast te leggen. 'De Gom' is tevens lid van het OMT, het medische adviescollege inzake Corona voor de overheid. In een zeer vlotte stijl beschrijft Wilma de Rek deze hectische tijd. Een mooi boek dat inzicht geeft in het werk van een intensivist en de beslissingen die hij moest nemen. Gommers hield vorige maand zijn boekpresentatie bij boekhandel Donner en werd geïnterviewd door Wilma de Rek. Ik heb het boek toen gekocht en zowel 'De Gom' als Wilma hebben het exemplaar gesigneerd. Leuk! 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Eveneens vorige maand vond de boekpresentatie bij boekhandel Donner plaats van Paul Verspeek, De Ideale Schoonzoon. 

Ook dit boek heb ik gekocht, de schrijver heeft het boek gesigneerd. Paul Verspeek is rechtbankjournalist en heeft een aantal veelbesproken rechtszaken in het boek besproken. De schrijver wil graag benadrukken dat we eerst even verder kijken dan onze neus lang is voordat we meteen een uitspraak doen over een verdachte of gewelddadige situaties. We nemen veel te vaak onmiddellijk, te pas en te onpas, een oordeel over een verdachte, maar als men zich verdiept in de omstandigheden van zo'n verdachte, dan zijn de omstandigheden soms heel anders dan men in eerste instantie denkt.  Natuurlijk is iedereen begrijpelijkerwijze gechoqueerd  als er een moord is gepleegd, of als er rellen zijn geweest in Rotterdam of Eindhoven, zoals de laatste tijd. Ernstige delicten als moord en rellen zijn nooit en te nimmer goed te keuren, maar er zijn wel omstandigheden die men beter begrijpt als men de achtergrond weet. De schrijver geeft zelf een voorbeeld. Hij is van onbesproken gedrag en is een rustig persoon die nimmer provocerend gedrag vertoont. Hij ging een keertje naar een voetbalwedstrijd in Alkmaar en hoorde een groepje stewards/agenten naast hem heel dreigend zeggen dat ze direct zouden gaan slaan als de voetbalsupporters ook maar één vinger in de lucht zouden steken. De schrijver voelde per direct zijn rustige gemoed bedreigd door de agressief overkomende woorden van de stewards/agenten en moest zich vermannen om zich niet te laten meeslepen door de dreigende situatie. Dat lukte hem gelukkig, maar met dit voorbeeld wilde de schrijver laten zien dat in één ogenblik de vlam in de pan kan slaan; de situatie kan dan ineens veranderen en een rustig persoon, die doorgaat als de ideale schoonzoon, kan dan plotseling veranderen in een moorddadige hooligan.

Een leerzaam boek, een boek dat stemt tot nadenken! Moord, rellen en andere misdrijven zijn NOOIT goed te keuren, maar men kan wel begrip krijgen voor de achtergrond en voor de motivering waarom rechters tot een bepaald oordeel komen. 

In deze  Coronatijd waarin de winkels dicht zijn door de lockdown maatregelen, is het heerlijk om te kunnen lezen! Boeken zijn dan een goed 'gezelschap'!

KERSTMIS 2021: LEKKER ETEN, LEZEN, WANDELINGETJE EN TOP 2000 AAN!

We zijn inmiddels weer thuisgekomen na een wandelingetje door de wijk en gaan weer verder met de feestelijke TOP 2000 onder toeziend oog van de Kerstmannen! 

Eet smakelijk straks en fijne voortzetting van de Kerstdagen!

BOEKBESPREKING: MARIANNE FREDRIKSSON, DE KINDEREN VAN HET  PARADIJS, 19 december 2021.

Vandaag is het een week voor Kerstmis. We zitten sinds vanmorgen 5 uur weer voor minstens een maand in totale lockdown door de dreiging van het Omicron corona virus.

Er zijn daardoor dus beduidend minder uitjes waaraan ik kan deelnemen. Dat neemt niet weg dat ik jullie af en toe meeneem op een 'virtueel' uitje! Want virtuele uitjes zijn door Mark, Hugo en Jaap gelukkig nog steeds niet verboden!

Met het oog op het naderende kerstfeest (feest?: wat heet in deze coronatijd. . . .), neem ik jullie vandaag mee naar het boek De kinderen van het paradijs van de Zweedse schrijfster Marianne Fredriksson.

Het boek is een trilogie: Het boek Eva. Het boek Kaïn, en Norea, dochter van Eva, en is in de Nederlandse vertaling verschenen bij uitgeverij De Geus. Anna Ruighaver heeft het werk uit het Zweeds vertaald. 

Het is een prachtig, zeer spannend geschreven werk. Je leest het in één adem uit. Marianne Fredriksson maakt de personen in haar werk zeer levendig. Het is alsof je bij ze bent. De personen zijn van vlees en bloed, heel menselijk - vol emoties. Tegelijkertijd plaatst zij de personen in hun eigen tijd: Eva en Adam slapen in een grot; kruisvaarders trekken rond te paard en op een ezel of worden vervoerd in een draagstoel. Er zijn vele tempels waar priesters en priesteressen (ja, vrouwen!) aan zijn verbonden, zoals Norea, de dochter van Eva. 

Christelijke motieven lopen door het werk heen, zoals het Goed en het Kwaad, de geestelijke en lichamelijke Dood en het Lijden. 

Ook zien we mythische aspecten. Dieren, zoals de wezel en de adelaar, komen veelvuldig voor.

Norea, dochter van Eva, kan in het verborgene en in de toekomst kijken. Ze is helderziend: ze ziet personen als beeld voor ogen. Zo ziet zij bijvoorbeeld haar gestorven broer Kaïn, die lang voor haar geboorte zelfmoord pleegde, omdat hij zwaarmoedig was door schuldgevoelens over het feit dat hij zijn broer Abel had vermoord. Zij ziet zijn moedervlek in zijn nek. Deze helderziende eigenschap maakt haar uniek en tegelijkertijd eenzaam en kwetsbaar, want ze wordt het slachtoffer van een verkrachter - een gebeurtenis die veel impact heeft op haar verdere leven en huwelijk zonder kinderen. Haar moeder Eva ziet zich weerspiegeld in haar dochter en wil dat Norea een normale jeugd heeft. Door die helderziende eigenschappen van haar dochter lukt dat niet. Eva moet dit feit onder ogen zien en accepteren. 

Het gnostische denken vinden we dus terug bij het helderzienende vermogen van Norea. 

De Stichting Rozenhuis, platform van gnostiek hermetisch denken, geeft een mooie definitie van gnostisch denken: 'Gnosis is kennis, weten, doorgronden. Het is kennis van binnen, en kennis van jezelf. Een soort samenvatting van de oerwijsheid in je, die je laat zien hoe je leven nu is, en wijst naar een ander, oorspronkelijker vorm van leven, denken, voelen. Valentinus, een belangrijke gnosticus uit de oudheid zegt het zo: "Gnosis is wat ons vrij maakt, de kennis van wie wij waren en wat wij geworden zijn, waar wij waren en waarin wij geworpen werden, waarheen wij gaan en waarvan wij verlost worden, wat geboorte is en wat wedergeboorte".'

Door haar zienende vermogen is Norea in staat om anderen te doorgronden en hen daardoor te waarschuwen voor naderend onheil en tegelijkertijd zichzelf te beschermen. Om een voorbeeld te geven: het Nodsvolk, waar Norea deel van uit maakt, wordt bedreigd door de stam van Uruk met leider Sharur. Deze Sharur kwam bij Norea als priesteres in haar tempel op consult, omdat hij het Nodsvolk wilde annexeren, want hij wilde haar als vrouw hebben. Ze liet hem vertellen over zijn ziekte en 'zag' alleen maar heel veel geweld, moord en wreedheid, en daardoor eenzaamheid en doodsangst bij hem. Maar tegelijkertijd had ze met 'echte', fysieke ogen gezien dat zijn zoon hem bij het ontbijt wilde vergiftigen. Ze richtte haar adelaarsblik op hem en vond geen oorzaak voor zijn ziekte. Ze vertelde dat zijn zoon hem wilde vergiftigen met poeder in een drankje - bij het ontbijt. Zij maande hem tot voorzichtigheid en liet hem vertrekken. Hij was zó verbaasd door haar zienswijze, dat hij inderdaad heel snel vertrok en het Nodsvolk verder met rust liet.  

In Het Boek Eva lezen we hoe Eva op reis gaat om de moord op Abel door zijn broer Kaïn te verwerken en tot een soort vergiffenis komt. 

In Het Boek Kaïn ervaren we hoe Kaïn gedurende zijn leven wordt verteerd door schuldgevoelens nadat hij zijn broer Abel had vermoord. Hij wordt succesvol leider van het Nods volk, heeft een goed en vruchtbaar huwelijk, maar wordt uiteindelijk toch het slachtoffer van zijn eigen schuldgevoelens (Kaïn pleegt zelfmoord). 

Ik heb genoten van dit mooie werk. Het heeft me vele uren leesplezier verschaft. Marianne Fredriksson heeft een grote kennis van de Bijbelse oudheid. Ze maakt de Bijbelse figuren levendig voor ons. 

IK WENS JULLIE EEN FIJN KERSTFEEST, MAAK ER WAT VAN ONDANKS DE CORONA, EN BLIJF VOORAL GEZOND! 

Voor het nieuwe jaar 2022 begint meld ik mij nog wel een keertje met een nieuw 'uitjes' - verslag! 

Tot de volgende keer!

SAUNADAG IN THERMEN HOLIDAY-SCHIEDAM, 15 december 2021.

Ik had vandaag, 15/12/21 een arrangement: koffie met gebak en een 'cadeautje': een 'dode zee bruistablet thuis-set'. Je krijgt dan een zakje zoals hierboven op de foto, met een gebruiksaanwijzing. In het zakje zit een eivormige bol: een bruistablet. Bovendien zit er nog een scrubhandschoen in om de huid van dode cellen te ontdoen, en een soort wikkeltje met sinaasappelgel. Ik moet het nog uitproberen (de twee vorige setjes liggen er ook nog!), maar de beschrijving is niet moeilijk en het zal vast lekker opkikkerend zijn! Ik denk erover om het te gebruiken op 1 januari als ik met wallen onder de ogen vanuit bed in bad stap na een avondje rotjes afsteken (huhhhh??) en de vele oliebollen + appelflappen eten tijdens de oudejaarsviering met de feestelijke apotheose van de Top 2000. Ik verheug me er al op om zo het nieuwe jaar te beginnen! 

De saunadag vandaag was heerlijk. Er waren weliswaar weer wat strengere corona regels: QR code laten zien, om 17 uur aangekleed zijn en wegwezen vanwege de avondklok sluiting en de beperking van het aantal mensen in de saunaruimtes (je moet dan je extra bandje op een kapstokje of kastje ophangen als je de saunacabines ingaat - vol is vol: als het kapstokje of kastje vol met bandjes hangt, moet je even wachten totdat er een plaatsje vrijkomt). 

Bubbelen in de buiten - en binnenbaden, zeer hete sauna's (90 graden) en minder hete sauna's (60 graden), de infrarood sauna, de stoomcabine . . .  . Ertussendoor afkoelen tijdens een wandelingetje in de mooie, grote tuin en een slokje water drinken. Ik begon de dag met koffie en gebak - de hazelnootbol smaakte voortreffelijk. 

Zo'n dag is een feest! Aan het eind van de middag kwam ik dan ook helemaal ontspannen thuis. Mijn immuunsysteem had een boost gehad bovenop de derde corona vaccinatie die ik afgelopen dinsdag al in mijn arm heb gehad. 

Heerlijk zo af en toe even er uit!

 BEZOEK AAN DIERGAARDE BLIJDORP, 12 december 2021.

De baby tapir groeit als kool! Ze is bijna twee keer zo groot geworden. Ze ligt heerlijk naast moeder Pooh te niksen. 

Het is nevelig in Rotterdam. De bovenste verdiepingen van de wolkenkrabbers hullen zich in een dikke, witte mist. Af en toe miezert het. Kortom: gewoon druilerig weer dat past in dit jaargetijde - de donkere dagen voor Kerstmis. Wij zoeken zoveel mogelijk de binnenplekjes van Blijdorp op. We zitten lekker te lunchen in de Victoriaserre en lopen daarna door de serre op zoek naar mooie fotomomentjes.

Na Blijdorp gingen we op weg naar boekhandel Donner voor de boekpresentatie van drie schrijvers. Daarover kunnen jullie lezen in mijn vorige blog. 

Eigenlijk was er vanmorgen een winterlezing van de Vereniging Vrienden van Blijdorp. Die ging in fysieke vorm niet door, maar de lezing is online gezet en zou twee weken blijven staan, zodat de leden die vanmorgen al in de diergaarde waren, op een later tijdstip de lezing tóch nog konden meemaken. Dus op maandagavond, 13 december 2021, heb ik mijn computer gestart en ben ik naar het emailbericht gegaan van de Vrienden. Via een link werd ik daarna naar de lezing geleid. 

Kim Hartog kwam aan het woord. Zij is de vaste verzorgster van de okapi's. Sinds 1957 zijn er okapi's in Blijdorp. Deze dieren woonden eerst waar de leeuwen nu wonen, maar ze verblijven sinds 2015 in het nieuwe verblijf, de Congo. Kim vertelde dat de pas geboren baby voorlopig nog achter de schermen verblijft. De moeder is een wat wispelturig en schuw dier dat haar kindje heel goed beschermt. Kim laat het dier zo veel mogelijk vrij om zelf te bepalen wanneer ze haar kind in de grotere stal aan de bezoekers laat zien. Dat moment zal heus binnenkort wel eens komen! Okapi's zijn nestblijvers. Dit betekent dat de moeder haar kind lange tijd ergens onbeheerd laat liggen om voedsel te zoeken. Dit kan heel goed, want baby okapi's poepen de eerste 60 dagen niet en zodoende geven ze geen geur of sporen af, waardoor ze dus bijna niet te zien zijn in de dichte bosschages in de natuur. Als de baby roept, hoort de moeder dat direct vanaf een afstand en komt ze snel aan. In Blijdorp zijn er vijf okapi's. Er gaat er binnenkort eentje weg - richting Dubai. Het transport vindt plaats in een speciale transportkist. Het dier wordt van te voren getraind en verblijft dan veelvuldig in de kist die eruit ziet als een soort stal. Als het dier gewend is aan de reisbox, dan is de tijd rijp voor het vervoer. Op deze manier ondervindt een dier vrijwel geen stress. 

In Blijdorp is er één hengst, een lief dier dat heel geduldig is bij het dekken van de vrouwtjes. 

Okapi's eten hooi met niet sappige blaadjes met wat bloemetjes ertussen en rozenbladafval dat van een kweker afkomstig is. Ook krijgen ze wat brokken. 

Er zijn vier stallen in de diergaarde; deze stallen zijn alle vier nog op te splitsen.

De diergaarde in Antwerpen beheert het stamboek. 

In Blijdorp zijn er 39 okapi's geboren. Een enkele keer is er een okapi in onze diergaarde op doorreis. 

Onze dierentuin heeft het een tijdje zonder okapi's moeten stellen. Het oude verblijf waar ze vroeger woonden en waar nu de leeuwen verblijven, werd verbouwd en het geheel nieuwe okapi verblijf was in aanbouw. Daarom gingen de okapi's  tijdelijk naar Engeland. 

Okapi's zijn prachtige dieren, maar hebben wat gebruiksaanwijzing. Ze zijn heel erg lief en soms meegaand, maar ze kunnen ook nerveus zijn. Dan kunnen ze behoorlijk met hun voorpoten trappen. 

Om inteelt te voorkomen gaan okapi's nu naar dierentuinen buiten Europa, want Europa is 'verzadigd'.  Vandaar dat één van de okapi's binnenkort naar Dubai gaat. In de dierentuin dáár hebben ze nog geen okapi's; er gaat een verzorger mee om het dier gerust te stellen (vertrouwd gezicht) en om de verzorgers ter plaatse in te wijden in de juiste verzorging van het dier. 

De tijd is nog niet rijp om okapi's weer terug te zetten in hun oorspronkelijke gebied in Afrika. Er is nog te veel onrust met rebellen die okapi's stropen of ze doodschieten voor bushmeat. 

Bushmeat (wild vlees eten) is op dit moment een hype. 

Men gaat het terugzetten van okapi's pas in gang zetten als het rustiger is in Afrika.

Een okapi vrouwtje heeft iedere twee weken een cyclus. Als ze gedekt wordt en ze is bevrucht, dan duurt het minimaal 400 dagen voordat ze gaat bevallen. Het kan ook 410 tot 450 dagen duren. Dat is nooit met zekerheid te zeggen. Aan uiterlijke kenmerken is wel te zien wanneer de bevalling aanstaande is. De uiers worden bijvoorbeeld dikker. 

Kim beëindigt haar lezing en samen met Harold beantwoordt ze nog wat vragen over de Blijdorp dieren in het algemeen. 

De leeuwen en gorilla Bokito zijn genezen van de coronabesmetting. De verzorgers doen hun uiterste best om de coronabesmetting uit de diergaarde weg te houden. Het olifantenverblijf heeft een nieuwe deur. De olifanten kunnen nu zelf bepalen of ze naar binnen of naar buiten willen gaan. Maar 's nachts gaan ze naar binnen. Olifantenbul Nahim gaat naar Kopenhagen. Daar is hij beter op zijn plaats dan bij ons. Gorilla Nasibu, die 'op kamers' zit, gaat binnenkort op transport, al is het nog niet helemaal zeker wanneer dit zal zijn. De verzorgers van Blijdorp hebben een nieuw uniform! Niet meer bruin, maar zwart! Het bevalt goed. Gaan de krokodillen terug naar de Riviërahal? Neen, ze blijven wonen op de plaats waar ze nu zijn, in de krokodillenrivier. Er komt voorlopig geen mannetjes leeuw als vervanging van Aapel. Er vindt momenteel onderzoek bij de vrouwtjes leeuwen wat betreft hun genetische afwijkingen. Dus er wordt op korte termijn niet gefokt. De flamingo's doen het goed. Door de overkapping hebben ze geen last meer van vossen. Het dak van Amazonica heeft gebreken. Er wordt gewerkt om de klapperende flarden zeil beter vast te zetten. 

De volgende lezing is in januari, ook al weer - voor de zekerheid, wat betreft de corona maatregelen - online. Dan komt Erik Zevenbergen, de directeur van Blijdorp, ons bijpraten over wat was en wat komt.

Tot de volgende keer!