MARTHA ARGERICH TREEDT OP IN DE DOELEN, 27 + 29 september 2023 (repetitie, concert).

De Vereniging Vrienden van het Rotterdams Philharmonisch Orkest heeft geregeld dat haar leden de repetitie kunnen bijwonen van het orkest met soliste - de wereldberoemde pianiste Martha Argerich (piano). Ik ben lid van de vereniging en heb mij direct opgegeven toen bekend werd dat de repetitie plaats zou vinden. Op 27 september 2023 is het dan zover. 

Er is eerst een heerlijk kopje koffie onder de mooie kroonluchters.

Het is een poosje wachten totdat we de zaal in mogen. Er was namelijk nog een repetitiegedeelte vooraf geweest. 

De orkestbodes zijn druk aan het werk als wij binnenkomen. Ze hebben veel te doen: vleugels wegtakelen, juist de mooie concertvleugel weer op het podium heisen, stoelen en lessenaars schuiven, niet struikelen over los liggende attributen op het podium . . .  .

De grote vleugel komt uit de kelder naar de oppervlakte oprijzen.

Zo! De vleugel staat er! De bok voor de dirigent wordt verschoven naar de orkestkant van de vleugel.

En daar is ze ineens, De Grande Dame! Ze wordt verwelkomd met een warm applaus door de Vrienden van het RphO die in grote getalen bijeengekomen zijn in het parterrevak. 

Links van Martha Argerich zien we dirigent Lahav Shani. Helemaal links, met viool in de hand, Marieke Blankestijn, concertmeester.

Martha Argerich neemt plaats achter de vleugel, pakt de partituur uit haar tasje, legt het op de snaren van de vleugel en speelt even een paar noten om 'contact te maken met de vleugel'. 

Ondertussen lopen Shani en een orkestbode nog even heen en weer.

Daarna wordt er gespeeld. Shani tikt af en toe af en geeft aanwijzingen, vaak al zingende om te laten horen hoe hij het wil hebben. Ook Martha Argerich stopt een keertje omdat er iets haperde. En solist (orkestlid van het RphO) Alex Elia, trompet, is ook volop in actie.

Het hele eerste pianoconcert van Sjostakovitsj wordt doorgenomen. Op een gegeven moment is Shani tevreden en tikt af. De repetitie is tot een einde gekomen. Dirigent en soliste bespreken nog even wat details na. De sfeer is prima!

George Wiegel, directeur van het Rotterdams Philharmonisch Orkest, geeft acte de présence.

Martha Argerich achter de vleugel, solist Alex Elia (trompet) in het groene shirt, en links dirigent Lahav Shani. 

Eén van de cellisten van het orkest bespreekt nog iets met Martha Argerich.

Directeur George Wiegel (links), een orkestbode (midden) en dirigent Lahav Shani.

Dan staat ook Martha Argerich op. De repetitie is nu ECHT ten einde!

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Twee dagen later, 29 september 2023, de dag van het concert. We horen het hele programma met alle muziekstukken in hun volledigheid en de solisten Martha Argerich + Alex Elia nu 'in het echie'. 

Voorafgaande aan het concert houdt musicoloog en pianist Bart de Graaf een inleiding om het programma te verduidelijken. 

Bart de Graaf staat links op de foto.

Tijdens zijn lezing laat hij ons muziekfragmenten horen uit de werken van vanavond en vertelt veel over de achtergrond. De Russische componisten hebben altijd een moeizame relatie gehad met het Sovjetregime. Ze konden lang niet altijd componeren zoals ze zelf wilden. Bart de Graaf laat ons horen dat er toch wel westerse invloeden te horen zijn in de werken van de Russische componisten die vanavond gespeeld worden (zoals Mozart, Ravel). 

Gewapend met de kennis die Bart de Graaf ons zojuist heeft bijgebracht, gaan we de zaal in. 

Voor het eerst sinds de uitbraak van corona zit de zaal weer eens goed vol. Fijn om mee te maken!

De orkestleden druppelen één voor één het podiun op. Als de orkestleden allemaal zitten, komt ook het grote Laurens Symfonisch koor binnen. Volle bak op het podium!

Het werk van Henry Balfour Gardiner (eerste helft van de 20ste eeuw) is een kort stuk dat bewerkt is door Lahav Shani. Mooi gespeeld stuk, prettig in het gehoor, fijn om erin te komen! Het koor zingt mooi!

Daarna de Psalmensymfonie van Igor Stravinsky (1930), muziek geschreven bij vier psalmen (38:13 en 38:14, 39: 1-4, 150). Ik heb genoten van de harmonie tussen de orkestklank en de klank van het koor. Het is werelds en tegelijkertijd hoor je heel goed dat het psalmen zijn. Prachtig! Ik heb lang geen koor gehoord in De Doelen.

Na de Psalmensymfonie komt het Eerste pianoconcert van Sjostakovitsj (1906-1975), met Martha Argerich achter de vleugel en Alex Elia, trompet. Tijdens de inleiding hoorden we dat Sjostakovitsj in eerste instantie eigenlijk het werk alleen voor orkest en trompet had geschreven. De orkestbezetting is klein gehouden met alleen strijkers, dus geen blazers. Zo is er een mooi contrast geschapen tussen het strijkwerk en de trompetpartij. Naderhand heeft Sjostakovitsj er nog een pianopartij doorheen verwerkt. Vandaar dat dit werk dus eigenlijk twee solist partijen kent. Het is een vrij heftig stuk, bijna vrolijk van een nog redelijk jonge Sjostakovitsj toen hij nog niet zo heel erg te lijden had van het onderdrukkende Sovjetregiem. Het muziekstuk heeft veel jazzy invloeden. Sjostakovitsj had een bijbaantje in een bioscoop. Hij vond dit bijbaantje niet zo heel erg leuk (hij verdiende er wel wat mee!), maar de 'variété' invloeden die de componist tijdens zijn bijbaantje tegenkwam, hebben hem toch zodanig beïnvloed dat je dit goed kunt horen. 

Martha Argerich speelt voortreffelijk. En ook Alex Elia speelt heel mooi. De beide solisten en het orkest zijn goed op elkaar ingespeeld. 

De solisten krijgen een oorverdovend applaus. Ze moeten vijf, zes keer terug komen om het applaus in ontvangst te nemen. 

De solisten van vanavond: Martha Argerich: links. En Alex Elia: rechts.

Na Sjostakovitsj is het pauze. Tegenwoordig ga ik in de pauze helemaal beneden zitten, want daar is het rustiger. 

Het pauzedrankje is bij de ticketprijs inbegrepen.

Na de pauze staat Romeo en Julia van Prokofjev (eerste helft van de 20 ste eeuw) op het programma. Lahav Shani heeft tien delen uitgezocht. Een prachtig werk dat qua sfeer heel anders is dan de werken voor de pauze. Ik vind dit werk westerser dan de andere Russische werken die we vanavond hoorden. Daardoor heb ik ook wat meer affiniteit met dit werk. 'Romeo en Julia' is geschreven voor vol orkest met behoorlijk veel slagwerk. 

Ik vind het heel relaxed om dit werk te horen. De eerste delen zijn bijna vrolijk, maar de toonzetting wordt steeds ernstiger naarmate we verder komen in het werk, want 'Romeo en Julia' is natuurlijk een Shakespeariaanse tragedie.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nog een terugblik op deze mooie avond: Ik heb zeer genoten van het concert. Het programma was heel afwisselend. En de solisten speelden prachtig.

Wat ziet Martha Argerich er goed uit! Ze is 82 jaar en bewonderenswaardig fit! Hoe ouder ze wordt, hoe mooier ze speelt, lijkt het wel. Ze is volkomen op haar gemak op het podium. Geheel zichzelf.

Ze heeft prchtig haar, heel vol en verzorgd - ze laat de kleur gewoon grijs, heel natuurlijk. Niets geen opsmuk. Geweldig!      

                                                                             

Het is ontzettend fijn dat we na de uiterst moeilijke coronatijd weer zonder beperkingen naar zo'n prachtig concert zijn kunnen gaan en dat andere concertgangers De Doelen inmiddels ook weer hebben herontdekt!

 Tot de volgende keer!

MAASBOULEVARD ROTTERDAM: HOOGBOUW AAN JE VOETEN! 30-09-2023. 

Het is vandaag F.E.E.S.T.! Want ik heb mijn eerste pensioen en AOW ontvangen! En voortaan mag ik helemaal G.R.A.T.I.S. met de RETteketet reizen in Rotterdam en omgeving! Heerlijk overal voor nop naar toe! Verrukkelijk! Nadat ik vanmorgen mijn gratis 'ouwe wijven' abonnement bij het loket van de RET had geregeld, heb ik natuurlijk meteen een ritje gemaakt om mijn nieuwe abonnement uit te proberen. En ja wel hoor, 'gratis ov' stond er op de display van de kaartlezer in de tram toen ik had ingecheckt. De service medewerker in de tram hielp me ook nog eens heel vriendelijk de tram in. Wat een service!

Ik voel me werkelijk de koningin te rijk! Hierbij even een woordje van dank voor de RET! Geweldig!

Op deze zonnige en feestelijke nazomerdag bracht de tram mij naar de Oude Plantage. Door een park liep ik naar de Nieuwe Maas toe. In de verte doemden de wolkenkrabbers voor me op.

Het Antwerps hoofd  (hoofd met een kleine letter h! - Dat je het weet! / Jawel meester, juf!), op het Noorder Eiland.

De pindakaaspotten bij de ingang van Unilever.

De Hef.

Watertaxi.

"Rooie Willem"- bijnaam van de Willemsbrug.

De watertoren bij De Esch - Kralingen.

RIB Experience. Tijdens de Wereld Haven Dagen, een aantal jaren geleden, heb ik zo'n ritje ook eens gemaakt. Je racet met een snelheid van 90 à 100 kilometer per uur over het water. Ik vond het best eng!

Ter hoogte van de ingang van het voormalige Tropicana staat een reparatiezuil voor fietsen/scootmobielen/kinderwagens/et cetera. Het is voor het eerst dat ik zo'n zuil zie. 

Echt waar hoor! Met heus gereedschap!

Het voormalige Havenziekenhuis. Ik heb er gewerkt. Gezellig ziekenhuis vroeger! Jammer dat het weg is!

Het Witte Huis was vroeger de grootste wolkenkrabber van Europa.

Het woord HET WITTE HUIS in mooie art deco letters.

En in gewone letters.

De kubuswoningen van Piet Blom.

De "Sixtijnse Kapel" (bijnaam voor de overdekte markthal vanwege de kleurige plafondschilderingen).

Laurenskerk.

"Het potlood". Of ook wel " Kabouter Puntmuts" (bijnamen voor onderstaande woontoren).

Centrale Bibliotheek, gevestigd aan de Hoogstraat 110.

Dat is wel een heel erg grote voet! Even verderop staat er nog één. Ook zo'n grote!

Een beetje spiritualiteit in de werkstad! Kan nooit kwaad!

Het is mogelijk om een ritje te maken in een historische tram. Het doet me denken aan vroeger maar ook aan de televisieserie Toen was geluk heel gewoon. Ga ik ook nog eens doen, zo'n nostalgisch reisje!

Leitje en ik stapten op de moderne en snel rijdende metro voor - jawel! - een G.R.A.T.I.S. ritje. Ik wist niet dat bejaardzijn zo leuk was! 

Tot de volgende keer!