WANDELING AAN DE ZAANSE SCHANS,  vrijdag 18-12-2020.

Direct toen Leitje en ik het station Zaandijk / Zaanse Schans uitstapten, roken we al de heerlijke en indringende geur afkomstig van de vele cacaofabrieken in dit gebied. Hier zijn van oudsher veel voedingsmiddelenbedrijven gevestigd - het is wellicht het oudste industriële gebied van Nederland. Naast de cacaofabrieken is ook Duyvis ("Duyvis voor als er een fuif is") gevestigd. En ook Koole Zeepziederij, bekend om zijn grote adelaar op het dak die van veraf te zien is.

Grootgrutter Appie Happie begon hier het eerste 'allerhande' winkeltje, geheel in stijl van de Zaanse Schans. 

Deze eerste Albert Heijn winkel is nauwelijks te vergelijken met de hedendaagse Albert Heijn XL filialen!

We liepen verder langs de prachtige molens.

We kwamen ook langs deze roosmolen, Hercules, genaamd. We volgden verder de dijk die ons door de polder voerde en kwamen op een gegeven ogenblik weer terug in de bewoonde wereld. 

Op de brug namen we afscheid van de Zaanse Schans en stapten bij het station weer op de stoptrein (sprinter), die ons rechtstreeks naar Rotterdam Alexander bracht.

Gezien de corona pandemie waren er vandaag nauwelijks toeristen. We hebben vandaag welgeteld één Aziatische meneer met fototoestel gezien, plus nog enkele lokale bewoners die hun hond uitlieten. Normaal gesproken loop je hier over de hoofden van de toeristen die bijna allemaal uit Azië komen. 

Ik vond het heel apart om de Zaanse Schans eens op zo'n stil moment te zien! 

NOG EVEN NAAR BLIJDORP VOORDAT LOCKDOWN INGAAT...

Het is 14 december 2020. De tweede lockdown hangt in de lucht, dus ik besluit 's middags nog snel even naar Blijdorp te gaan. Ik wil het kleine neushoorntje nog even zien! Ik heb een abonnement op de diergaarde en gelukkig kon ik nog terecht wat betreft de tijdklok. 

De ijsberen! Dame Olinka en heer Wolodja zijn in blakende gezondheid!

Ha! Daar zijn de mangoesten! 

Zijn de baby mangoesten niet schattig?

De ouders zijn zorgzaam voor de kleintjes. En trots! Dit is één van de ouders. Ik vind het moeilijk om te zien wie de vader is en wie de moeder. 

Bij het buitenverblijf van de zwarte neushoorns was het even wachten. Vader neushoorn was namelijk buiten en die moest eerst weer naar binnen voordat moeder Naima en pas geboren zoon Nasor naar buiten mochten. Twee uur: vader was met een lekker hapje naar binnen gelokt en daar ging eindelijk de linker deur open. Naima kwam naar buiten, gevolgd door Nasor die vrolijk achter haar drentelde. Naima stoof direct op de berg hooi af en Nasor snuffelde ook wat aan het gedroogde gras, maar echt eten deed hij nog niet. Je kon zien dat moeder en zoon al helemaal aan elkaar EN aan het buitenverblijf gewend waren. De baby is vernoemd naar de verzorger die de toenmalige neushoorn naar Blijdorp heeft gebracht in de jaren 60; die neushoorn was toen de eerste neushoorn die in gevangenschap beviel van een gezond jong. 

's Avonds hield premier Rutte een toespraak vanuit het Torentje in Den Haag. Zijn boodschap om opnieuw in lockdown te gaan, was op televisie nauwelijks verstaanbaar door de herrie makende demonstranten aan de andere kant van de Hofvijver. We gaan dus weer dicht met ingang van 15 december 2020. Kerst wordt dit jaar donker, koud en ongezellig. Maar we moeten even alles op alles zetten om dat rotvirus de baas te worden! Het is helaas niet anders!

Na 19 januari kunnen we hopelijk weer naar Blijdorp en dan zijn de jonge dieren vast weer een beetje gegroeid! 

JAAP VAN ZWEDEN DIRIGEERDE IN HET CONCERTGEBOUW, TV uitzending op 13-12-2020.

Op zondagavond 13 december 2020 ging ik luisteren en kijken naar Jaap van Zweden die in het Concertgebouw de opera Fidelio van Beethoven dirigeerde. Gezien de coronamaatregelen vond de uitvoering als zaterdag matinee plaats in de geheel lege concertzaal, met een verkleinde orkest bezetting en de operazangers elk op anderhalve meter van elkaar. Het ging dit keer om een muziekuitvoering, dus zonder de theatrale setting. Het concert werd zondagavond op televisie uitgezonden en zodoende zat ik dus thuis voor de buis in mijn luie stoel. Een corona proof 'uitstapje' dus dit keer.

Waarom de opera Fidelio? 

In 2020 herdenken we dat het 250 jaar geleden is dat Beethoven is geboren. Zijn geboortehuis staat in Bonn (Duitsland) en is als museum te bezichtigen. Ik heb het ooit bezocht en ik vond het super interessant: mooi herenhuis in de charmante Altstadt. 

Het is dit jaar dus Beethovenjaar - een veel bewogen jaar waar veel culturele manifestaties jammer genoeg niet door kunnen gaan. Maar helemaal ontsnapt aan onze aandacht is de Beethovenherdenking gelukkig niet. Want de muziekwereld wilde in deze moeilijke coronatijd waarin bijna alles stil ligt, de culturele sector steunen met iets bijzonders.

De wereld beroemde dirigent en violist Jaap van Zweden, die ooit als jongste concertmeester van het Concertgebouworkest gold en tevens dirigent is geweest van het Radio Filharmonisch Orkest (2005-2012), is zestig jaar geworden en vierde zijn verjaardag op de bok van het Radio Filharmonisch Orkest en het Groot Omroepkoor met de opera Fidelio van Beethoven. De componist heeft slechts één opera geschreven.

Fidelio is een geschikt muziekstuk om in deze moeilijke corona tijd gespeeld te worden, omdat het wordt beschouwd als 'reddingsopera'. Hoofdpersoon Leonore, vermomd als jonge man Fidelio, redt haar echtgenoot Florestan uit een Spaanse gevangenis. De boosaardige gevangenisdirecteur Pizarro wil hem vermoorden, maar Leonore springt tussenbeide. De dochter van haar baas, de bewaker Rocco, is intussen verliefd geworden op Fidelio. Het loopt goed af. De tekst is een lofzang aan de echtelijke liefde en de morele standvastigheid. Het muziekwerk geldt als 'Singspiel'. Dat is een opera waarin gesproken dialogen worden afgewisseld met gezongen gedeeltes. Een soort rap dus! Beethoven is dus een heel moderne componist! De vermaarde bariton Robert Holl trad op als verteller en de sopraan Anja Kampe zong de titelrol Fidelio. Verder traden de volgende solisten op: de tenor Daniel Frank als Florestan en de bas Georg Zeppenfeld als gevangenbewaarder Rocco.

De oorspronkelijke première vond plaats in 1805 voor een soldatenpubliek en was teleurstellend, omdat de soldaten nogal ongeïnteresseerd waren. Beethoven heeft de opera daarna een aantal keer bewerkt en de uiteindelijke versie, in 1814, was een groot succes.

Ik heb genoten van de uitvoering onder leiding van Jaap van Zweden. Ik kende de opera niet. Ik vond het muziekstuk heel passend in deze tijd waarin we allemaal snakken naar het normale leven, naar de dingen waarvan we weer kunnen genieten. Eventjes geen coronabeperkingen! De solisten waren stuk voor stuk uitstekend. En Jaap van Zweden was zeer toegewijd en overtuigend. 

Jaap van Zweden, op je gezondheid en nog eens zestig jaar erbij!

(Voor de achtergrondinformatie bij Fidelio heb ik gebruik gemaakt van Wikipedia (Fidelio) en het artikel van Jenny Camilleri, 'Opera, bij de NPO, op primetime. Cadeautje voor de 60ste verjaardag van Jaap van Zweden' d.d. 10 december 2020, in de Volkskrant).

LANG WEEKEND IN ZEELAND: DOMBURG, 28/11/2020 - 01/12/2020 

Twee jaar geleden was ik al eens een dagje in Domburg geweest. Het prachtige dorp en de goede wandelmogelijkheden inspireerden mij toen om hier nog eens een lang weekend door te brengen. 

Domburg kende ik al een beetje uit de verhalen van mijn moeder. Ze woonde met haar ouders in Parijs, toen in 1939 de oorlog uitbrak. Frankrijk was reeds in oorlog, Nederland nog niet. Mijn opa stuurde mijn oma met mijn moeder naar het vrije Nederland. "Ga maar naar Domburg en zoek een pension", zei mijn opa die de boel op zijn kantoor in Parijs draaiende moest houden. Precies op haar achttiende verjaardag kwam mijn moeder met mijn oma aan. Mijn moeder had nét haar middelbare schoolopleiding in Frankrijk afgerond en ze kon zich al een beetje oriënteren op een vervolgopleiding. Maar de oorlog brak helaas ook in Nederland uit en het leven lag vervolgens vijf jaar lang stil. Direct na de oorlog kon ze volop met haar vervolgstudie beginnen doordat ze gelukkig in Domburg al wat netwerkcontacten had gelegd. Ondanks de oorlogsomstandigheden vond ze het leven in Nederland prettig, heel gastvrij en gezellig. 

Het is nu ruim tachtig jaar geleden dat mijn moeder en oma vanuit het bezette Frankrijk zijn 'gevlucht' naar het op dat moment nog vrije Nederland. Mijn moeder en oma zullen de molen en de watertoren ook al hebben gezien. 

In de tussentijd zijn er gebouwen afgebroken en bijgekomen, maar het algehele dorpssilhouet zal nog steeds hetzelfde zijn.

Ik heb mijn moeder echter nooit horen praten over de notabelen die in Domburg waren neergestreken. Want net als in Bergen (NH) is Domburg een badplaats waar kunstenaars zich vestigden. Schilders als Mondriaan en Toorop woonden en werkten in Domburg, geïnspireerd door de mooie lichtval. Het dorp is ook bekend door de Duitse arts Mezger, die hier praktijk hield. Mezger wordt beschouwd als grondlegger voor de hedendaagse fysiotherapie. Hij had veel beroemdheden, zoals Sissi, onder zijn patiënten.

Intussen was ik heerlijk aan het wandelen geslagen. Eerst een rondwandeling door het dorp. De volgende twee dagen door de duinen. Eerst richting Westkapelle.

Daarna richting Oostkapelle, door het eikenbos heen en over het strand terug. Ik had gelezen dat er in het bos herten voorkomen. Welnu, als ik nou eens vroeg op stap ga en tijdens de ochtendschemering de wandeling door het bos ga beginnen, dan kom ik ze misschien wel tegen! Zo gezegd, zo gedaan. En jahhhh! Bingo! Daar schuifelden pootjes over het pad. En een tweede hert. En vervolgens nog een derde! 

De herten heb ik niet duidelijk op mijn foto's kunnen krijgen, omdat ze te ver van me vandaan waren en bovendien vrij snel liepen. Maar dat is niet erg, want ik heb ze heel goed kunnen zien. 

Intussen was ik jarig. Ik ben 64 jaar geworden. Alle horeca is dicht, maar ik heb wat lekkers gekocht bij Appie Happie en de bakker. In mijn appartementje heb ik lekker zitten smikkelen en dacht aan  mijn moeder die op haar achttiende verjaardag naar Nederland, Domburg, is gekomen. Mijn moeder leeft niet meer. Ze is 95 geworden. Ze is vier jaar geleden, op de dag dat ik 60 werd, gecremeerd. Zo komen verschillende gebeurtenissen in herinnering samen.

Het appartementje waar ik logeerde, was prima. Alles erop en eraan - heel doelmatig en gezellig ingericht. Goed bed, lekker warm in de kamer. Het was een uitstekende uitvalsbasis voor heerlijke wandelingen in een herfstig Domburg, met een zonnige aankomst dag en twee ietwat mistige en koude wandeldagen door de duinen, het bos en over het strand. 

Door de coronamaatregelen was de horeca helaas niet open en was de busdienst beperkt  - zo kwam de bus op de dag van vertrek niet opdagen op de Markt. Ik heb daardoor een taxi moeten nemen om van Domburg naar Middelburg te komen. Het kostte me  € 55, een duur reisje maar ik ben wél veilig in Middelburg aangekomen. Voordat ik op de trein huiswaarts naar Rotterdam stapte, heb ik nog even een rondje door de binnenstad van Middelburg gemaakt. Wat een prachtige oude stad!

Kortom: ik heb genoten van mijn verblijf in Zeeland! Ik kijk er met voldoening op terug!