Van 15:30 uur tot 20:30 uur nam ik deel aan een samenkomst die door de ouderenbond KBO/PCOB werd georganiseerd in het voormalige klooster op buitenplaats Doornburgh in Maarssen. Ik ben lid van de bond. Wij discussieerden in groepjes in de kloostertuin over onderwerpen die zestig plussers bezighouden, zoals Tijd, Gezondheid, Relaties, Dichtbij. Voorafgaande aan de discussies vond een dubbelinterview plaats tussen TV persoonlijkheid Anita Witzier en Liesbeth Woertman. Alex Roeka zong tweemaal over het leven en begeleidde zichzelf op de gitaar. Met gevoel voor humor bracht Liesbeth Woertman diverse facetten van het ouder worden naar voren. Hoe presenteer je je? Hoe zie je jezelf? Hoe ziet de ander je? Zijn ouderen echt zulke mopperkonten? Of vinden de jongeren dat alleen maar? Zijn zestig plussers mensen waarvan de belangstelling bij het bereiken van 60 ineens in een scherpe lijn naar beneden gaat? Of zijn ze toch vitaler dan men vaak denkt?
De bijeenkomst werd afgesloten met een heerlijk diner.
De locatie was Buitenplaats Doornburgh in Maarssen, langs de rivier de Vecht. Het landgoed is ontstaan in de zeventiende eeuw. In 1966 is er tevens een klooster gevestigd - de Kanunnikessen van het Heilig Graf. Kardinaal Alfrink heeft het klooster ingewijd.
De nonnen zijn er al weer uit; het gebouw is thans Rijksmonument.
Het landgoed is opengesteld voor publiek.
Voorafgaande aan de bijeenkomst heb ik een prachtige wandeling gemaakt over het uitgestrekte landgoed.
Zonde dat die dikke boom is gekapt! Ik heb er altijd moeite mee dat bomen worden gekapt. We hebben al zoveel bomen verloren door kap en bosbranden!
De kerk van Maarssen in de verte.
De kerk ingezoomd. Op de voorgrond het klooster. Ook op de foto hieronder is het klooster te zien.
Op de foto hieronder de 'buren': verpleeghuis Maria Dommer. Hier heb ik in het verleden veel Algemene Vergaderingen bijgewoond van de Poly Artrose Lotgenoten Vereniging.
We gaan naar binnen.
We maken een ronde door de kloostergang (foto's hieronder).
De bijeenkomst begint. Anita Witzier presenteert het evenement.
Anita schenkt Liesbeth Woertman een glaasje water in.
Tijdens het diner zien we op een groot scherm oude beelden uit de tijd dat de nonnen in het klooster woonden (foto's hieronder).
Het was een fijne en leerzame dag op een geweldig mooie locatie! Het viel mij op dat de zestigers zich zo vitaal voelen, belangstelling overal voor hebben en goed voor zichzelf opkomen. Natuurlijk hebben zij zorgen op allerlei gebied, zoals de verruwing van de maatschappij, de energiecrisis, het verval van morele waarden, de ontkerkelijking. Maar toch proberen zij zoveel mogelijk uit het leven te halen wat mogelijk is.
Belangstellend blijven, zo luidde het advies van één van mijn mede zestigers aan de discussietafel.
