NIEUWE SCHOENEN INGELOPEN IN DIERGAARDE BLIJDORP, 28-07-2024.

Eergisteren heb ik nieuwe wandelschoenen gekocht. De afgelopen drie weken heb ik mijn hele kleerkast, inclusief schoenen, nagelopen. Ik had kleren zat en alles lag netjes op stapeltjes, maar ik had in geen twintig jaar mijn garderobe systematisch bijgehouden: ik had eerst de zorg voor mijn ouders (ik was voor hen mantelzorger), daarna hun uitvaart en de afwikkeling van de erfenis. Vervolgens hadden wij zeer hete zomers met hittegolven (weten jullie nog, die zomer met 40,6 graden?), daarna kwam de coronatijd met de lockdowns en dan had ik weer zoveel last van mijn rug. Er was altijd wel een 'smoes' te verzinnen om even geen kleren te gaan passen. Met 40,6 graden ga ik ECHT GEEN wintertruien en winterjassen passen!! 

Ehh ja, toen kwam ik drie weken geleden tot de ontdekking dat mijn dagelijkse broek voor netjes wat minder ging worden. Er hingen nette broeken genoeg in mijn kast, dus die maar eens insteken, dacht ik in mijn naïviteit! Oei oei, dat viel vies tegen, want ze waren op één na allemaal te krap geworden! Argghh!

Tijd om even in te grijpen! Dus nieuwe broeken gekocht voor zomer en winter. Maatje meer, want ik ben de afgelopen tijd wat uitgedijt. En meteen alle andere kleren ook maar eens nagelopen zoals bloesjes, T-shirts, truien, zomerwindjacks, winterjassen en schoenen. De achterstand was schrikbarend! Er was dus voor mij werk aan de winkel! Er zat niets anders op dan ALLES passen! 

Het was wel eens goed om schoon schip te houden! Ik kon gelukkig veel houden, maar er moest ook heel veel weg: elf zakken kleren die ik niet meer draag maar die nog mooi waren, heb ik meegegeven aan de kringloop. Ja, ook die prachtige wintertrui die ik ooit (lang geleden) zelf gehaakt heb! Die paste mij totaal niet meer. Wat jammer, wat jammer! Met tranen in de ogen heb ik de trui toch maar in de zak gedaan. Door de trui aan de kringloop mee te geven, heb ik het gevoel dat ik de trui niet weggegooid heb, maar dat ik er nu iemand anders mee een plezier doe die het niet breed heeft. En daar kan ik vrede mee hebben. 

Ik heb nog een heleboel kleding over, hoor! Met alles wat ik nu nog over heb en met de aanschaf van enkele nieuwe dingen, zoals een mooie, nieuwe tangini (soort badpak met een heel kort rokje), de nieuwe broeken in een maatje meer en de nieuwe wandelschoenen, kan ik er weer jàren tegen! Hete zomers en heel koude winters (als we onze huizen niet meer kunnen verwarmen door energietekosten) kan ik nu prima aan!

Nadat ik al mijn kleding en schoenen ge-update heb, ga ik nu weer lekker op stap met Leitje! Met de nieuwe schoenen vandaag dus naar diergaarde Blijdorp, waar we genoten van het heerlijke zonnige weer.

Baby bij de mangabey apen.

Koedoe's.

Textorwevers.

De hop! De vogel is vernoemd naar de kreetjes die hij maakt: 'hop, hop, hop!' De bijnaam voor de hop luidt "drekhaan", omdat hij stinkt als hij vlakbij zijn nest is.

De hop doet een dutje. Even 'oogjes toe'! En wordt weer wakker (foto hieronder).

Stokstaartjes.

Zwarte neushoorn.

Zij heet Liesje!

Makaken.

En de baby bij de baardapen (foto's hieronder) wordt groter en ondernemender. Hij kan al klimmen! En hij stoeit gezellig met mama en pappa. Of hij gaat er ineens vandoor: hij rent dan van de boom af, weg bij mamma, en holt het gazon op tot vlakbij het water. Hij rent een andere boom in en holt weer naar beneden. Zijn moeder richt ineens alert haar blik in de rondte en geeft een alarmkreetje. Vlug loopt ze de tak af waarop ze had gezeten en ijlt naar haar kindje op het gazon en pakt hem stevig vast: "Bij mamma blijven!!" 

De baby is met zijn koppie goed te zien tussen te boomtakken.

Vietnam fazant.

Een van de andere tropische vogels in de Victoriaserre nam een bad en ging zich daarna lekker droog poetsen.

De schoenen zitten fijn, alleen een klein pijnlijk plekje op één van de tenen van mijn linkervoet, maar dat komt waarschijnlijk door de warmte!

Tot de volgende keer!