Rondje Steendijkpolder op 'Stille Zaterdag', 03-04-2021.
Het is vandaag 'Stille Zaterdag', de dag tussen Goede Vrijdag en Pasen. De weersvoorspellingen geven voor het paasweekend een tweedeling aan: zaterdag en zondag nog redelijk goed, voor Eerste en Tweede Paasdag slecht: koud, natte sneeuw, wind en onweer. We gaan het er dus vandaag nog even van profiteren!
De metro brengt ons (Leitje op de rug en ik zelf) vanaf Kralingse Zoom rechtstreeks naar Steendijkpolder (tussen Maassluis en Hoek van Holland). We lopen een rondje van 10 kilometer: langs de Nieuwe Waterweg tot aan de Maeslantkering en door het 'binnenland' (polder) weer terug. De route kan in beide richtingen gemaakt worden. De vorige keer begonnen we langs de Nieuwe Waterweg en liepen door de polder terug. Die volgorde vond ik toen eigenlijk de mooiste, dus dat doen we vandaag ook. Het eerste gedeelte dus langs de Nieuwe Waterweg met uitzicht op de industriële activiteiten aan de overkant van het water (het eiland Rozenburg en daarachter), schepen (groot en klein) op het water, de Maeslantkering in de verte voor ons. Net voor de Maeslantkering, bij het gemaal van het Hoogheemraadschap Delfland, keren we via het viaduct over de metrobaan het binnenland in. Het viaduct ziet er uit als een 'huisje' en is hoog gelegen. Als het flink waait (en dat doet het vandaag) dan moet je je schrap zetten om niet omver geblazen te worden. Als je het 'huisje' uitkomt, zie je de polder voor je aan je voeten liggen, met Delft en Rotterdam in de verte. Het stuk terug door de polder is een oase van rust. De route voert ons langs akkertjes en paardenweitjes. Van tijd tot tijd staan er banken, dus volop gelegenheid om even uit te rusten. Gezeten op één van de bankjes zien we voor ons een groep paarden en één stier vreedzaam grazen in hun weilandje. Je kunt zien dat de dieren elkaar goed kennen. In de lucht horen we een leeuwerik zingen. Het is jaren geleden dat ik voor het laatst een leeuwerik heb gehoord. Het gaat slecht met de leeuweriken. Ik vind het leuk dat ik er dus eindelijk weer eens eentje heb gehoord. Onderweg komen we enkele paarden met begeleiders tegen. Het is hier echt een paardengemeenschap. En voor de wandelaars is het hier lekker ver weg kijken en genieten van het uitzicht op de omgeploegde akkers, de in bloei staande planten, een beginnend groenzweempje aan de takken van de bomen, de windturbines ('zzzoefff, zzzoefff, zzzoefff'), een vervallen boerderij met een kapotte fiets als een soort kunststuk in de tuin, een leuk beeldje bij de ingang van een andere boerderij, de Oranjeplassen waar vissers hun eigen stekkie hebben . . . .
Loop virtueel via onze foto's (hieronder) maar met ons mee!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten