OP BEZOEK BIJ DE DIEREN IN ARTIS EN BLIJDORP, MAART 2024.

Drie keer in maart gezellig bij de dieren op bezoek geweest! Op 3/3/24 en op 10/3/24 Blijdorp en op 9/3/24 Artis. De foto's van Blijdorp heb ik samengevoegd tot één geheel en temidden van dit geheel besteed ik ook aandacht aan de lezing die de Vrienden van Diergaarde Blijdorp hield voor haar leden. 

We gaan eerst naar Artis, waar we mooie dieren tegenkomen. De dierentuin in 020 heeft een aantal Algazellen gehuisvest op de kamelenweide. De kamelen zijn er niet meer, die zijn allemaal overleden door ouderdom. De Algazellen vormen een ernstig bedreigd dierensoort. Mooie statige dieren met een prachtige tekening. En Leitje en ik hebben een luiaard gezien! Het traag bewegende dier kwam uit een struikgewas naar beneden om te eten. De verzorger had nét eten klaargezet. De luiaard ging er eens heerlijk voor 'hangen', want de luiaard eet onderste boven, dus hij 'hangt' aan een tak of een stang, met zijn rug naar beneden. Hij heeft dunne poten met twee lange, ontzettend gekromde nagels. Hij kan goed met die poten klimmen. Het dier zat echt te genieten van het eten, want hij sappelde op het voer met zijn ogen dicht! Een paar meter verderop zat een stekelvarken in de boom, wat verstopt tussen de bladeren. Ik heb hem niet goed op de foto kunnen krijgen, maar ik heb hem wel goed gezien! En verder hebben wij de giraffen gezien, de witte wolven, veel bijzondere vogels, een ontzettend grote gaviaal, schildpadden, slangen, bokken, gorilla's, makaken, Zuidamerikaanse tapirs, zeeleeuwen, rode panda's (die hebben we in Blijdorp óók!). En natuurlijk de leeuwen: een mannetje met twee vrouwen.

De Algazellen. 

De stokstaartjes wonen bij de Algazellen.

Wat een schattig klein uiltje!

De luiaard is langzaam uit de boom naar zijn voederplekje gekomen en begint met plezier te eten. 

Oh, wat is dat lekker! Hmmm!

Zie je zijn gekromde poten en zijn beide gekromde nagels? Hij kan zich daardoor goed vasthouden. Hij hangt dus onderste boven te eten, dus met zijn buik naar boven. 

Luiaards slapen tien uur per dag en lopen heel erg langzaam, dat wil zeggen: 2,5 meter per minuut, dus één kilometer per zes uur! Luiaards mogen dan wel langzaam lopen, ze schijnen wel goed te kunnen zwemmen!

We lopen verder en zien een gaviaal. Dat is een krokodillensoort. Wat een mastodont!

Zuid-Amerikaanse tapirs. Dit is een ander soort dan in Blijdorp. De tapirs in Artis zijn een beetje bruin en ze zijn veel kleiner dan in Blijdorp. De Rotterdamse soort is voor de helft zwart en voor de andere helft grijs.

Wolven - de witte kleur is mooi! 

Ons rondje door Artis is volbracht! Wat hebben we een mooie dieren gezien! 

We gaan met tram, trein en bus even naar huis om te eten en te slapen. Morgen gaan we naar Blijdorp! Verslag volgt hieronder!

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Op zondag 10 maart 2024 wonen we een winterlezing bij van de Vrienden van Diergaarde Blijdorp. Het is de laatste winterlezing van het seizoen en het had als onderwerp:  Na de dood bewaard voor de wetenschap. Dr. Erwin J.O. Kompagne van het Natuur Historisch Museum komt daarover vertellen.

Marcel Kreuger, de voorzitter van de vereniging, verwelkomt de spreker.

Op humorvolle wijze licht Erwin toe wat het team in het museum doet met dode dieren. Maaginhoud van dieren onderzoeken - dat levert veel details op over de dood van een dier. Het museum krijgt veel overleden dieren uit dierentuinen, maar krijgt ook dieren aangeboden die zijn overleden in het verkeer. Ze nemen in principe eigenlijk alle overleden dieren aan. Ze preparen dieren en slaan de overleden dieren op een speciale manier op. Ook de botten worden bewaard. Vogels vragen de minste ruimte, zoogdieren de meeste. Het enige probleem is ruimtegebrek bij het opslaan. Dat is de oorzaak dat ze vogels en masse nog wel kunnen opslaan, maar bij zoogdieren wordt het soms een probleem. Ze kunnen niet ineens honderd olifanten in het museum onderbrengen - daarvoor zijn olifanten gewoon te groot. Het Natuurhistorisch Museum is natuurlijk bekend van de opslag van de gestorven dominomus. Maar ook één van de eerste hondjes uit Blijdorp is in het museum, want - ja, echt! - vroeger woonden er in Blijdorp honden! De huid van de onlangs gestorven Bokito is ook in het museum - voor de komende tien jaar in ieder geval nog achter de schermen, want men wil voorkomen dat bezoekers op de selfie gaan met Bokito op de achtergrond! En ja, dan gaat het ook nog even over schaamluizen, tot grote hilariteit van de toehoorders!

Na de lezing bedankt Marcel Kreuger de spreker voor de mooie en interessante lezing en overhandigt hem een kleine cadeautje.

Na de lezing gaan we de tuin in om de levende dieren gedag te zeggen. De foto's zijn van ons bezoek van 10 maart 2024 en van 03 maart 2024 - de foto's staan door elkaar van beide dagen.

De wat schuchtere kantjil (foto boven) en de jonge komodovaraan (foto's onder).

Mhorgazellen.

Bij de gelada's zijn er weer kleintjes bijgekomen.

De eend staat verbaasd te kijken naar dat gespetter van die mastodonten! Toch worden de speelse olifantenkinderen Radzjik en Maxi nog veel groter!

Sssstttt! Vogel broedt op haar nestje!!!

De balispreeuw is aan het zingen! Hij kwettert gezellig!

Tot de volgende keer!