HET ROTTERDAMSE BOEKENBAL IN ARMINIUS KERK/DEBATCENTRUM, 22-03-2024.

Het Rotterdamse Boekenbal had dit jaar als thema: 'Familie'. 

Het was een uitverkochte avond. In alle zalen van het gebouw waren activiteiten met schrijvers georganiseerd. Er was zelfs een mini-workshop 'basis stamboomonderzoek' (dit natuurlijk naar aanleiding van het centrale thema, 'Familie'). Er waren zóveel activiteiten georganiseerd dat het ondoenlijk was om bij elke activiteit aanwezig te kunnen zijn. Helemaal niet erg! Ik heb met ontzettend veel plezier het programma in de Grote Zaal gevolgd. Gelachen om Freek de Jonge, genoten van de voordrachtskunst van Babs Gons en Alex Boogers en geamuseerd gekeken + geluisterd naar de optredens van Motel Poëzie en de Familie Wesselo (modeshow met literaire begeleiding van vader Wesselo).

Het Boekenbal werd gepresenteerd door Elfie Tromp, een bekend Nederlands schrijfster en dichteres. Ze schreef onder andere Pietà. 

                                       

Elfie had prachtige laarsjes aan!

Zij kondigde Babs Gons aan, die op het podium met veel verve voordroeg uit haar dichtbundel Doe het toch maar (dichtbundel, verschenen in 2021). 

Het gedicht Doe het toch maar heeft een ontzettende positieve lading en het geeft hoop; het geeft vooral ook vrede in het hart. Babs droeg het gedicht zo mooi voor dat vele luisteraars haar vroegen om het een tweede keer voor te dragen.

Behalve het voordragen uit eigen werk nam Elfie haar een interview af. In dat intervieuw verkondigde Babs dat ze zich een beetje zorgen maakte over de jeugd van tegenwoordig. Want jongeren gaan direct met elkaar naar bed, maar zoenen . . . ho maar! Je zou toch zeggen: beginnen met een kus, daarna een tongzoen en daarna het bed delen. Maar nee, jongeren slaan de die romantische kus over en dat is toch wel heel merkwaardig. Zorgelijk, dat gebrek aan liefde . . . 

Abelkader Benali was de volgende schrijver. Hij las prachtig voor uit zijn werk.

Vervolgens trad de groep Motel Poëzie op. De leden van deze groep mengen poëzie met muziek en dans. Poëzie is meer dan alleen maar poëzie, vindt de groep, want muziek, dans en poëzie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en dat zorgt voor verbinding. Poëzie dus op een swingend ritme!

De volgende genodigde was de schrijver Alex Boogers uit Vlaardingen, "Het Naamloze Gat" zoals hij deze plaats zelf noemt. Hij heeft veel romans op zijn naam staan. Hij las voor uit zijn werk De Schrijver als Samoerai en hij deed dat met veel enthousiasme. Ik vond zijn voorleeskunst een beetje lijken op die van Jules Deelder: veel versnellingen en vertragingen, opsommingen en met humoristieke beelden. Prachtig! Ik heb genoten!

Daarna kwam Freek de Jonge.

Deze cabarettier behoeft natuurlijk geen introductie. Freek heeft zo ontzettend veel geschreven en hij is bekend van de Oudjaar conferences op de televisie. Hij is thans bezig met zijn memoires. 

Hij las vanavond een stukje voor uit zijn werk. Het was de tijd dat hij in Zeeland woonde. 

Nederland in de jaren 60, de begintijd van de televisie én van de maanlanding. Nog lang niet iedereen had in die tijd televisie, maar de maanlanding was zo'n impactvol wereldgebeuren dat je dat toch echt gezien moest hebben. Dus Freek ging met zijn theatermaat Bram Vermeulen zomaar bij iemand aanbellen om te vragen of ze op de televisie naar de maanlanding mochten kijken. "Maanlanding???????", reageerde de boer van de boerderij waar ze aanbelden. De boer keek Freek en Bram verbaasd aan, alsof hij het in Keulen hoorde donderen. "Maanlanding??? Waar hebben jullie het over?" 

Toen de beide heren het hadden uitgelegd en eens om zich heen keken in de huiskamer, zagen ze geen televisietoestel, maar wel een kartonnen doos, waarop het woord "Telefunken" stond. "Is dat geen televisie?", vroegen Freek en Bram aan de boer. "Jawel, maar die is kapot. Doet t niet". "Nou, geef maar even een stekker, dan gaan we er wel even voor zorgen dat die 't doet, want wij willen ABSOLUUT de maanlanding zien!" Freek en Bram waren erg lang bezig en het resultaat was dat het TV toestel het uiteindelijk toch niet deed. En zo is gebeurde het, dat Freek en Bram zo'n belangrijk wereldgebeuren als De Maandlanding niet op de televisie hebben kunnen zien! Wat een frustratie! Een frustratie, die nooit meer is in te halen!

Prachtig verhaal en heel beeldend, met humor, verteld!

Ongetwijfeld zullen Freek en Bram heel veel later, toen iedereen TV had, de maanlanding, net als iedereen, wel hebben kunnen zien!

Vervolgens trad de familie Wesselo. 

Twee kinderen verzorgen de muzikale begeleiding. 

Ineens ging het stoomapparaat heel hard aan en temidden van de stoomwolk kwam vader Wesselo tevoorschijn.

Van een papier waarop hij de tekst met een prachtig handschrift had geschreven, las hij poëtisch voor wat er ging gebeuren: de andere kinderen kwamen uit de stoomwolk naar voren en hielden een modeshow. Ze waren prachtig uitgedost. 

Ik heb hier op mijn blog maar één foto van de eigenlijke modeshow geplaatst, omdat mijn foto's van de modeshow niet zo mooi zijn geworden door de enorme wervelende snelheid waarme de Wesselo'tjes liepen. 

Het liep tegen half elf en de stoelen in de Grote Zaal werden aan de kant gezet. Tijd voor het echte BAL, dus voetjes van de vloer tot half 1, 1 uur! Maar ikzelf had het wel gezien en ging lekker naar huis! 

Ik heb genoten van de avond vol afwisseling en van de vele bekende auteurs!

Tot de volgende keer! 

P.S. Ik zou het leuk vinden als jullie eens een reactie hieronder achterlaten!