LEEUWEN EN GIEREN IN BLIJDORP: LEKKER WILD SMIKKELEN! 19-03-2023.

Verwachtngsvol kijken wij, leeuwen, naar het hek. Het is etenstijd en we hebben hele erge honger! 

Wanneer komen ze nou met ons eten????

Beetje rondlopen dan maar . . . 

Ja, jij daarbuiten, bezoekster, achter het glas! Jou moet ik hebben! Kom jij ons soms eten brengen? Ik heb zo'n enorme honger!

Onze magen rammelen! We weten niet meer waar we het zoeken moeten van de honger!

Beetje rond drentelen om de tijd te doden. Wat hebben we honger!!!!

Zie je al iemand aankomen? Man, man, wat duurt dat allemaal lang!

Nee, ik zie ook nog niemand!                                                                                                                                                                                                                                               

Ik dacht dat ik de poort hoorde rammelen . . .

En dan klinken er eindelijk geluidjes in 'de keuken'. Jongens, kom op - naar binnen! Eindelijk vreten!

De leeuwinnen rennen vanuit het de weide via het binnenverblijf naar achteren. Twee verzorgers komen de weide op. De ene ruimt op met bezem en veger etensrestjes van de vorige maatlijd op en de andere rolt een kruiwagen vol vleeshompen verpakt in jute zakken, over de weide. Eén van die vleeshompen wordt aan een katrol vastgehangen; de andere vleeshompen worden verspreid over de weide neergelegd. Daarna verdwijnen de verzorgers snel naar achteren. Er klinken weer wat geluidjes en vervolgens gaan de deurtjes aan de achterkant van het binnenverblijf open. Moederleeuw Lalana en haar drie jongen stuiven via het binnenverblijf de weide weer op en hollen grommend naar de eerste de beste vleeshomp die ze tegenkomen. Staande op haar achterpoten grijpt één van de leeuwinnen de jutezak aan de katrol en scheurt het luid grommend en brullend open. 

ETEN!!!! LEKKER, HEERLIJK ETEN!!! VLEEEEESSSSS!!!!!!!

De drie anderen hebben inmiddels ook hun jutezak met inhoud gevonden. In no-time hebben zij eveneens hun linnen zak opengescheurd en beginnen - nog steeds grommend - te eten, te knagen, te trekken en te likken. En oh wee als een andere leeuwin te dichtbij komt! Dan wordt die andere leeuwin stante pede met wilde gebaren en heel veel gegrom weggejaagd!

Man, man, man, wat is dit lekker, zeg! Hmmmm! Echt zálig vlees!

Ik zelf van het bezoekerscollectief begin van dit tafereel ook trek te krijgen. Ik loop naar de Victoriaserre en neem met Leitje plaats aan een leeg tafeltje. Leitje en ik houden het bij een eenvoudige krentenbol en een pakje chocomel. Ik eet en drink het in alle rust op, want als mens heb ik vroeger geleerd om niet te schrokken. Ik ben immers geen leeuw! De vissen in het water krijgen van mij af en toe wat kruimeltjes van mijn krentebol. Ze komen er met een enorme aantal op af. Ik zie af en toe een plonsje in het water en hap, weg kruimeltjes! 

Na onze lunch lopen we verder door de tuin en zien de gieren. Met een grote groep staan ze rondom een kadaver en trekken het uiteen. Soms springen de gieren even op. Ze zijn elkaars concurrenten. Het gaat er heftig aan doe. 

Als je de eetmanieren van de leeuwinnen en van de gieren vergelijkt met de eetmanieren van de schildpadden, dan zijn de schildpadden de rust zelve. In de eerste plaats eten de schildpadden vegetarisch! Want ze eten alleen slablaadjes met een enkel stukje fruit ertussen. Ze eten heel rustig en behoedzaam, alsof ze ook echt proeven wat ze eten! Wat een wereld van verschil in eetmanieren!

Leitje en ik lopen verder door de tuin en zien mooie dieren en bloemen.

Twee okapi's bij elkaar in de stal.

Bijeneters. Ze wonen in de stal van de okapi's. Ze zijn druk in de weer met strootjes voor hun nestjes.

Tot de volgende keer!