BOEKPRESENTATIE PIETER WATERDRINKER, Boekhandel Donner Rotterdam, 25-05-2025.

Op zondag 25 mei 2025 presenteerde schrijver Pieter Waterdrinker zijn nieuwe boek Céline bij boekhandel Donner in Rotterdam.

Bedrijfsleider Leo van de Wetering opende de bijeenkomst en introduceerde de schrijver.

Pieter Waterdrinker nam het woord en vertelde openhartig over zijn boek. Hij vertelde over het ontstaan van het idee voor zijn werk en hoe hij het werk heeft geschreven. 

Céline is vernoemd naar de Franse auteur Céline. Pieter Waterdrinker was jarenlang correspondent in Rusland. Hij woonde afwisselend in Moscou en Sint Petersburg. In de periode 2014 - 2022 is hij een aantal keren in Oekraïne geweest en heeft daar de oorlogssituatie meegemaakt. Hij heeft de bommen zien neervallen. In 2022, toen Rusland de grote militaire inval deed in Oekraïne, is hij samen met zijn vrouw Rusland halsoverkop ontvlucht. Hij woont sindsdien in Frankrijk. 

Over het boek Céline, een roman. Op een gegeven ogenblik loopt Waterdrinker samen met zijn vrouw in Parijs en koopt daar het werk Guerre van de Franse auteur Céline. In de straten van Parijs hoort hij overal Russisch en Oekraïens praten. De Russen en Oekraïers in de Franse hoofdstad flierefluiten door de lichtstad, zitten op terrasjes te genieten van lekkere drankjes en hapjes, en hebben geen besef wat er gebeurt in Oekraïne. 

Dit contrast tussen de hel in Oekraïne en de rijke Russen die in Parijs de bloemetjes buitenzetten, is het thema van de roman. Het is een verslag van tijd, een schets van wat oorlog bij mannen (en vrouwen) teweeg kan brengen. De roman gaat over wat er in de afgelopen dertig jaar in Europa is gebeurd.  We weten niet wat de oorlog betekent en Waterdrinker wil met zijn roman ons de ogen openen. 

De hoofdpersoon Anatoli loopt in Parijs met een klein katje dat hij gered heeft uit de oorlog. Het katje heet Céline, omdat Anatoli in een boekwinkel een onbekend werkje van de Franse schrijver Céline heeft gekocht, Guerre (Oorlog). Het werk van Céline is een onafgemaakt manuscript dat onlangs uit de nalatenschap van de weduwe van Céline tevoorschijn gekomen. Het gaat over de Eerste Wereldoorlog  die Céline meemaakte. In de Eerste Wereldoorlog zijn miljoenen soldaten gestorven in de loopgraven in Frankrijk. We zijn nu meer dan honderd jaar verder in de tijd en de nieuwe oorlog tussen Rusland  en Oekraïne veroorzaakt opnieuw miljoenen doden aan beide kanten, en ook ditmaal is er sprake van een loopgravenoorlog. De soldaten die nu omkomen, zijn van de generatie die eerder in hun leven bijna allemaal wel eens lekker bij de MacDonalds hebben gegeten. 

Belangrijk in de nieuwe roman van Pieter Waterdrinker is het begrip surrealisme. Na het uiteenvallen van de Sovjet Unie heerste er geen communisme, geen kapitalisme maar een situatie van surrealisme.

Datzelfde surrealisme heeft nu de hele wereld in zijn greep: Trump in de VS, Poetin in Rusland, Orbán in Hongarije, Wilders in Nederland. 

Anatoli verbaast zich dat de mensen om zich heen in Parijs denken dat oorlog iets is wat hen niet kan overkomen. Dat oorlog ver weg is, maar Pieter Waterdrinker maakte mee dat oorlog helemaal niet ver weg is en dat wij leven in een gevaarlijke tijd. Waterdrinker heeft Tolstoj als inspiratie voor zijn boeken, omdat Tolstoj nadenkt over de mogelijkheden wat er aan zo'n onmogelijke en gevaarlijke situatie te doen is en hoe we moeten leven met zo'n situatie.

Dank je wel Pieter Waterdrinker! Ik ga je boek spoedig lezen! Ik ben er heel nieuwsgierig naar!

Nog een opmerking terzijde: Afgelopen zondagmorgen, voordat ik naar Donner afreisde, heb ik het boek van Iris de Graaf, Vrijuit uitgelezen. Ze vertelt over haar Russische oma en over de tijd dat zij als correspondent in Rusland verslag deed voor de NOS. Zij werd op een gegeven ogenblik gedwongen om haar moederland te ontvluchten, omdat ze daar zeer ernstig gevaar liep. Dat heeft een enorme impact op haar gehad, want zij mag nooit meer in Rusland terugkomen. 

Als ik Iris op het NOS Journaal zie, dan zie ik nog steeds het verdriet op haar gezicht. Ik vind haar boek indrukwekkend, en ik heb bewondering voor haar, omdat zij zich zo kranig heeft gehouden. Ik heb voor haar heel blij dat zij bij de NOS een goede baan als nieuwslezeres heeft gevonden. Je kan merken dat zij ondanks haar jonge leeftijd al veel levenservaring heeft opgebouwd. Zij articuleert heel goed en dat is voor doven en slechthorenden een zegen! En ze ziet er ook nog eens goed uit! Dank je wel Iris! Het ga je goed!

Tot de volgende keer!