OPEN MONUMENTENDAG ROTTERDAM, 14 EN 15 SEPTEMBER 2024.
Het is 14 september 2024. Met pluche beer Leitje op de rug ging ik met bus-metro-tram 's morgens heel vroeg naar ons eerste 'Open Monument': de Hillegondakerk met Kasteelruïne Huis ten Berghe. De Hillegondakerk ligt een beetje verscholen in een oude woonkern van Hillegersberg. De Nederlands Hervormde kerk is de oudste kerk van Rotterdam. Het is een Rijksmonument, gebouwd op een donk. Dat is een zandrug in een veengebied. De oudste oorkonde van de kerk dateert uit het jaar 993. Op de donk stond vroeger ook een kasteel, Huis ten Berghe, dat helaas in 1426 samen met de kerk verwoest is door de Hoeken tijdens de Hoekse en Kabeljouwse twisten (jahh!. . . weten jullie dat nog van de geschiedenislessen op de Lagere School/Basisschool?). De Hillegondakerk is herbouwd, het kasteel niet - van het kasteel is alleen nog een gedeelte van een muur overeind. De kerk in haar huidige vorm stamt uit 1500. De preekstoel dateert uit 1631; het orgel is van 1830 en is vervaardigd door Abraham Meere. Het orgel is in 1982 gerestaureerd. Er is een mooie voorleeslessenaar uit 1724. De naam Hillegondakerk is gebaseerd op een legende. Reuzin Hillegonda stortte haar schort vol met zand leeg in het veengebied om daar een huis te bouwen. In Het Wapen van Hillegersberg schijnt dat motief nog terug te komen.
In de kerk is men helemaal voorbereid op evenementen. Huwelijksplechtigheden, rouwplechtigheden, pasen. . . . .
Er zijn resten gevonden uit vroeger tijd. Kloostermoppen zijn een soort bakstenen. Ze worden ook wel kloosterstenen of monniksstenen genoemd. Ze hebben een bepaald formaat. Hoe dikker de mop, hoe ouder. Kloostermoppen bestonden al in de middeleeuwen.
We lopen de Consistoriekamer binnen (foto's hieronder).
Buiten stond een antieke, goed onderhouden rouwauto.
De kerk links en de kasteelruïne rechts.
En hieronder de kasteelruïne nog even apart op de foto gezet!
De acoustiek in de Hillegondakerk is prachtig. Er worden regelmatig concerten gegeven.
In mijn middelbare schooltijd ben ik een keer met mijn ouders naar een concert geweest in de Hillegondakerk. Ik kan me herinneren dat er leden van het Rotterdams Philharmonisch Orkest speelden. Een kwartet. Ik vond het een heel mooi concert!
Na de bezichtiging van de Hillegondakerk liep ik met Leitje terug naar de tram. We stapten uit bij de Soetendaalseweg, vlakbij de plek waar vroeger het Bergwegziekenhuis stond, waar mijn ouders werkten als arts bij dokter Ten Bokkelhuining en dokter Den Ottolander. Op zo'n honderd meter van het voormalige Bergwegziekenhuis is het Klooster Oude Noorden gevestigd. Het klooster is gebouwd in 1912. Destijds heette het gebouw: "Dienst als school van meisjes' en stond bekend als Sint Hillegardisschool. De nonnen zijn er in 1979 uitgegaan en de kloosterschool bestaat ook niet meer. Het is sinds 2016 een wijkcentrum. De kloostersfeer is echter heel goed bewaard gebleven - met een binnentuin en evenementenruimten die nog de kloosternamen dragen, zoals 'Abdis'.
De kerk ertegenover is nog steeds in actie.
'Kloostertuin', thans binnenplaats.
Toen ik als jong volwassene mijn ouders wel eens opzocht die in het Bergweg Ziekenhuis werkten, heb ik mij nooit gerealiseerd dat er vlakbij een klooster was midden in het stadse leven. Mijn ouders hebben het er ook nooit over gehad. Wellicht wisten zij het ook niet. Door de Open Monumenten Dagen leer je je stad goed kennen!
We reden enkele haltes verder met tramlijn 4 en stapten uit bij het Eudokiaplein. Vroeger stond hier het Eudokiaziekenhuis. Maar ook het NS stationnetje Bergweg aan de Hofpleinlijn was hier gevestigd. Het stationnetje is begin deze eeuw niet meer in gebruik, nadat de RET een metroverbinding heeft gerealiseerd tussen Rotterdam Centraal en Den Haag Centraal. Maar het gebouw van het stationnetje staat er nog in vol ornaat en heeft een nieuwe bestemming gekregen als foodcourt. Het gebouw is van architect Sybold van Ravesteyn die ook de meeste gebouwen heeft ontworpen voor Diergaarde Blijdorp. De bogen die er vroeger waren, zijn prachtig behouden gebleven.
Het Eudokiaplein zelf is een mooi plein waar een fontein met een fraaie sculptuur staat. De zeemeermin is een ontwerp van kunstenaar Chris Ripken, een Rotterdammer die in Ethiopië is opgegroeid. Toen hij later in zijn leven in Nederland terugkwam, vond hij de sfeer in ons land maar grijs en saai. Hij ontwierp kleurrijke beelden en hij is erin geslaagd om de stad een beetje op te vrolijken. Zijn sculptuur is een tijdlang verwaarloosd geweest door geldgebrek. Maar in 2019 was er voldoende geld ingezameld en is de zeemeermin opnieuw betegeld. Op de plaats waar vroeger het Eudokiaziekenhuis stond is nu een winkelcentrum gevestigd met twee hele grote supermarkten naast elkaar en nog wat kleinere winkels. In 2012 is het winkelcentrum flink uitgebreid. Er komen 55.000 bezoekers per week!
Twee grote supermarkten naast elkaar: dat is concurrentie ten top! Hoe verzin je het!
We gaan het stationnetje Bergweg binnen en slaan zowat achterover van verbazing. Wat een prachtige treinsfeer hangt hier nog! Twee authentieke NS borden hangen in het eetgedeelte. Op de borden staan de treinen aangekondigd: de sneltrein stopt zowat op elk stationnetje in Nederland en rijdt verder door naar Marseille. Helaas rijdt de trein niet doordat er een staking is; daarom wordt de trein omgeleid.
Humor!
Leitje en ik streken neer in de croissanterie en deden ons tegoed aan een zalige gevulde, Franse croissant! Smullen maar!
Het Eurokiaplein met de Zeemeermin en Fontein.
Het stationnetje Bergweg.
De foodcourt binnen.
De mooie bogen zijn behouden gebleven!
Bij Le Petit Jean aten we een heerlijk gevulde Franse bourgondische croissant!
Na dit heerlijks namen we tramlijn 4 verder naar Rotterdam Centraal. Tegenwoordig een nieuw station met een geheel eigentijdse en gedurfde architectuur. 'De haaiebek' vind ik wel een mooie bijnaam! Het gebouw zit nu lekker ruim in het jasje met al die grote aantallen reizigers die hier aankomen, vertrekken en overstappen! Op het plein ervoor is een mooi beeld geplaatst. En natuurlijk zien we het Groothandelsgebouw aan het plein, een gebouw dat ook open was tijdens de Open Monumenten Dagen, maar waar we twee jaar geleden al een keertje zijn geweest.
Het Bouwcentrum is vlak na WOII opgericht om de wederopbouw van de stad te realiseren. Het was een expertise - , en onderzoekscentrum. In de jaren 60 is het Bouwcentrum uitgebreid met een nieuw gebouwencomplex aan het Weena en het Kruisplein. Toen de welvaart steeg en de wederopbouw meer handen en voeten kreeg, werd de functie van het Bouwcentrum steeds minder. De HES (Economische opleiding) en architectuuropleidingen werden opgericht en later uitgebreid. Het Bouwcentrum bestaat anno 2024 daarom niet meer, maar het karakteristieke ronde gebouw is behouden gebleven. Green Choice zit er nu in, een groene energieleverancier. De nieuwe 'bewoner' heeft van het gebouw een duurzame make-over gemaakt. Het gebouw heeft thans zelfs Energielabel A!
Het Bouwcentrum zoals het vroeger was. Duidelijk is te zien dat er op de eerste verdieping geen ramen waren. Het gebouw functioneerde als een expositieruimte en het licht kwam van de verdieping vlak onder de koepel naar binnen. Toen het eigenlijke Bouwcentrum uit het gebouw vertrok, zijn er op de 'blinde' verdieping wél ramen gemaakt - deze zijn goed te zien op de foto's hierboven, die ik tijdens op de Open Monumentendagen heb gemaakt.
De koepel van binnenuit gezien.
Het was een leerzaam bezoek! Dat een mooi gebouw na het vertrek van de oorspronkelijke 'bewoners' door een energieke nieuwe 'bewoner' voor de afgang is behouden, is natuurlijk fraai!
Leitje en ik namen de metro naar Coolhaven. We gingen naar het Wytgebouw, een karakteristiek gebouw waar sinds 1923/1925 de drukkerij en uitgeverijg WYT & Zn in gevestigd was. Het gebouw is van architect Willem Kromhout. Deze architect is bekend om zijn karakteristieke vormen. Vooral 's avonds als de zon ondergaat, lijkten zijn gebouwen vaak 'in vuur en vlam' te staan. Het gebouw Diepenveen, waar we vorige week langsliepen tijdens onze wandeling tijdens de WereldHavenDagen, is óók een gebouw van Kromhout. De stijl wordt gekenmerkt door "boetseren met baksteen" en heeft een 'industriële look'. Het gebouw is sinds 2003 rijksmonument en is in 2004 volledig gerestaureerd.
In het gebouw is thans een detacheringsbedrijf (DAAN) gevestigd.
Na het bezoek aan het Wyt gebouw gingen we naar huis om te eten, uit te rusten en te slapen.
Op zondag gingen we naar Diergaarde Blijdorp. De Zoo had ook zijn deuren opengezet in het kader van Open Monumentendag. Veel gebouwen van de diergaarde zijn van de hand van architect Sybold van Ravensteijn die ook het stationnetje Bergweg had ontworpen.
Zondag, 15 september 2024. Op vertoon van ons abonnement gingen Leitje en ik Diergaarde Blijdorp binnen. We gingen de dieren een bezoekje brengen, maar we gingen vandaag óók speciaal even naar de gebouwen kijken. Het was immers vandaag Open Monumenten Dag!
Wie aan Blijdorp denkt, denkt ook aan de huismus!
De schattige prairiehondjes!
Ssssttttt! Stil nou! De jonge Darwin nandoe doet een dutje!
Praat toch niet zo hard! Nou is het nandoe jong wakker geworden van jullie luide gepraat! Hij sliep net zo lekker!!
Bij het poedoe gezin op bezoek.
Leeuwin Lalana.
Lalana neemt een jaag / sluip houding aan.
Ook leeuw Wishu heeft iets gehoord bij de buren, de Mhorgazellen.
Hopelijk komt er binnenkort een nestje!
Nu weet ik waarom er enige onrust was bij Lalana en Wishu. Bij de buren, de Mhorgazellen, is een baby geboren. De Mhorgazellen sprongen van blijdschap door hun perk - alle vier de poten tegelijkertijd in de lucht!
Wat is de baby een schatje! Het oogste veel bewondering van de Blijdorp bezoekers!
De baby drinkt goed bij de moeder.
Super mooie baby! Een heel fier dier!
Het gaat goed met olifantenkinderen Radjik en Maxi!
Ik kan het nog steeds niet geloven dat tijger Geram vorige week het vrouwtje Nonja heeft doodgebeten! Het zal zijn instinct wel zijn en tijgers zijn wilde dieren, maar het is zo zonde van dit gedroomde koppeltje, zeker als je je realiseert dat er nog maar wereldwijd 350 exemplaren over zijn en wij proberen om de tijger te behoeden van uitsterven . . . .
Tot de volgende keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten