BLIJDORP ZONDER TIJGERIN NONJA MAAR WEL MET ANDERE DIEREN, 08-09-2024.
De helmbasiliek was vandaag mooi te zien.
Neushoorn leguaan.
Het jong (foto hieronder)
Bij de vissen was er ook een mooie zeester te zien.
Galapos schildpadden. De joekels zijn lekker in bad geweest en genieten vervolgens van het ontbijt.
Padden.
Een vrijwilliger van het Natuurbehoudcentrum kwam langs met een bezoeker die iets over de komodovaraan wilde weten. Nadat de vrijwilliger de vraag had beantwoord, kon ik het toch even niet laten om mijn verdriet te uiten over het overlijden van tijgerin Nonja. De vrijwilliger vond het ook een verlies voor Blijdorp, maar het is in het verleden vaker gebeurd bij de tijgers, vertelde hij. Toen heeft een mannetjestijger ook een vrouwtjestijger doodgebeten. Daarna kwam een ander vrouwtje en merkwaardig genoeg ging het toen wél goed. En ook bij de amoerpanthers is het een keer fout gegaan.
Tijgers, leeuwen en amoerpanthers zijn katachtigen. In het bericht over het overlijden van Nonja stond, dat het vaker voorkomt dat mannetjes hun territorium bewaken en zij de vrouwtjes eventueel doden.
Het is nu nog niet bekend hoe het verder gaat met het fokprogramma van de tijgers in Blijdorp. We zullen eerst moeten bekomen van wat er gebeurd is. Er zal de komende tijd overleg plaatsvinden tussen de Blijdorpmedewerkers en de beheerders van het fokprogramma. Dat heeft tijd nodig.
Het onstuimige gedrag van katachtigen brengt mij onze poes Chatje in herinnering die vroeger bij ons woonde. Een gewone huiskat. De liefste poes ter wereld die het zalig vond om de hele avond luid spinnend en languit op schoot te liggen. Tijdens vakantie ging Chatje naar het pension van de dierenarts. Vooraf eerst altijd een prikje halen tegen de niesziekte. Chatje ging gedwee mee in de poezentas. Ze liet het altijd toe, maar één keer was het hommeles toen ik met haar het prikje tegen de niesziekte ging halen. Ik zette de poezentas op de behandeltafel van de dierenarts en zij stoof eruit. Briesend, blazend en miauwend sprong ze als een enorme furie op alle kasten, stoelen en banken. Ze liet zich absoluut niet vangen. De dierenarts had nog nooit zo iets gezien. Pas na een half uur werd ze rustiger. Het prikje kon toen gezet worden en ze kon weer mee in de poezentas. Ik heb nooit begrepen waarom ze zo uit haar doen was. Ze was eerder tijdens onze vakantie in het pension geweest en ze had eerder zonder problemen inentingen gehad - nooit een probleem geweest, dus dat kon de oorzaak van haar opgewondenheid niet zijn.
Kunnen dieren maar mensentaal begrijpen . . . . En mensen dierentaal . . . . Dan kunnen we beter met elkaar communiceren. Dat kan levens sparen. Dan kunnen we aan Geram uitleggen dat hij met Nonja moet paren om zijn soort van de ondergang te redden. En dan kan Geram ons vertellen dat hij Nonja absoluut niet ziet zitten als vrouwtje . . . . .
Het is natuurlijk vreselijk wat er is gebeurd. Zeker omdat Nonja en Geram als ideaal fokpaartje te boek stonden.
Op papier en gezien vanuit het perspectief van mensen die het fokprogramma beheren. De maakbare wereld.
Toch zal er ook rekening gehouden moeten worden met het karakter en de wensen van de dieren zelf. Als een dier echt iets niet wil, dan gebeurt het niet! Dat heeft Geram ons afgelopen week wel duidelijk gemaakt!
Jonge nandoe.
De poedoe lag lekker in het gras.
In het gierenverblijf.
Vleugelwijdte. . . . .
De beide jonkies zijn bijna volwassen. De ene staat en de andere ligt.
Moeder komt even langs lopen. "Gaat alles goed met jullie?", "Ja mama!"
Kleintje!
Mangoest.
Het verblijf van tijgervrouwtje Nonja is unheimisch stil (foto boven).
Het overlijden van een dier waarvan de ziekte NIET de oorzaak is, doet mij meer pijn dan wanneer de ziekte WEL de oorzaak is. Ik mis Nonja! Moge ze rusten in vrede!
Ook het verblijf van tijgermannetje Geram zag er stil uit (foto hieronder). Geram heeft zich waarschijnlijk verstopt.
De moeder inspecteert de staart van haar baby (foto boven).
Ouder flamingo voedt de jonge.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten