PANNENKOEKENDAG IN DELFT, 17-03-2023.
Op weg naar Delft stapten Leitje en ik bij Hofwijk even uit bus 40 om mijn ouders even te gedenken bij de strooiweide waar hun as is uitgestrooid. De strooiweide is een heerlijk rustig plekje met hoge bomen rondom. Een prachtige fazant liep over het gras. Wat zullen mijn ouders de vogel mooi hebben gevonden!
Met de volgende bus gingen we verder naar Delft. Het was extreem druk in de bus, want het treinbaanvak bij NS tussen Rotterdam en Delft was gestremd, dus de RET bus 40 was de enige mogelijkheid om deze morgen in Delft te komen.
In Delft aangekomen stapten we uit bij de Zuidpoort en gingen nog even winkelen. Tegen 12 uur stapten we af op Het Stads-Koffyhuis, waar ze zalige pannenkoeken serveren met ambachtelijk gemalen meel uit molen 'De Roos', eveneens gevestigd in Delft.
Mijn vader en ik gingen vroeger wel eens pannenkoeken eten bij 'Het Wapen van Delft', de bekende 'Clintonpoffertjes'. Het verhaal ging namelijk, dat Clinton een keer in Nederland op bezoek was en dat hij daar 's avonds, na sluitingstijd, met zijn vrouw Hillary poffertjes met ijs en slagroom had gegeten. Speciaal voor de Amerikaanse VIP's had het restaurant nog even de deuren geopend. De Clintons zijn intussen alweer lange tijd van het politieke toneel verdwenen; 'Het Wapen van Delft' is in andere handen over gegaan en is daarna 'Het vergulde ABC' gaan heten - de poffertjes verdwenen überhaupt van het menu en daarna ook de pannenkoeken. In één van de andere horeca gelegenheden op de Markt is het nog steeds mogelijk om pannenkoeken te eten, maar ik vond de laatste tijd de kwaliteit achteruit gaan. Ik ging dus op zoek naar een nieuw pannenkoekenadresje en vond die bij het Stads-Koffyhuis op de Oude Delft.
Dit adresje kende ik al, omdat ik er vroeger al eens heerlijke koffie met taart had genomen. Bij het Stads-Koffyhuis hadden ze tot mij grote vreugde óók pannenkoeken op het menu staan! Het pannenkoekenmeel wordt ambachtelijk gemalen bij molen De Roos.
Het is een mengsel van tarwebloem, volkorenmeel, boekweit en vanillesuiker.
En toegegeven: de pannenkoeken zijn verrukkelijk!
Leitje en ik komen er nu voor de derde keer een pannenkoek eten en het is voor de derde keer smikkelen geblazen!
Leitje koos een pannenkoek met stoofperen en slagroom:
O, wacht! Nog een beetje stroop en poedersuiker erop!
Vanwege het zachte weer zaten we lekker buiten (nog wel met jas aan), op het schip in de gracht:
En in een voorjaarsachtige entourage!
De koffie werd gebracht
en onder het kopje zag ik een mooi verzorgd onderleggertje. Daarop werden enkele koffietermen uitgelegd.
Weten jullie wat een 'koffiebuik' is?
Dat is iemand die heel erg fanatiek koffie drinkt bij het Stads-Koffyhuis!
Er was ook een leuke, creatieve manier om personeel te zoeken:
En vlak voordat je de boot opstapt, is er een mooie gedenksteen:
Ja, dat is waar!
Het Stads-Koffyhuis is Delfts meest geliefde plekje! Al 50 jaar lang!
En wij hebben het echt herondekt! Wat zou mijn vader van dit plekje hebben genoten!
En ook tijdens onze wandeling, heen en terug, tussen de Zuidpoort en het Stads-Koffyhuis hebben we genoten van de sfeer in de stad van Vermeer:
Tot de volgende keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten