KROMME RIJN, ZATERDAG 17-07-2021. 

Met het openbaar vervoer reisde ik met Leitje op de rug naar Stadion Galgenwaard in Utrecht. Het stadion ligt op de oever van de Kromme Rijn en is makkelijk met het openbaar vervoer bereikbaar. De afgelopen week stond in het teken van het schokkende nieuws over de moord op misdaadverslaggever Peter R. de Vries en de verbijsterende beelden van de watersnoodramp in Duitsland, België en Limburg. Het riviertje De Kromme Rijn stroomt snel maar is tegelijkertijd de rust zelve - en dus veilig - , want we zitten ver weg van het catastrofe gebied. Er werd vandaag onder toeziend oog van een heerlijke zomerzon veel gewandeld langs het Jaagpad. Ook op het water was het druk met roeiers, peddelaars en zwemmers langs de kant.  

 

In het gebied rondom de Kromme Rijn bij Amelisweerd en Rhijnauwen is vroeger de Nieuwe Hollandse Waterlinie aangelegd. Je ziet daar nog altijd de forten, bunkers en tankgrachten. In tijden van oorlog kon het gebied onder water worden gezet. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de waterlinie in onbruik geraakt. Maar een aantal bunkers, forten en tankgrachten zijn nog altijd goed zichtbaar. Het Fort bij Rijnauwen is alleen op afspraak te bezichtigen. Rondom het fort is een wandelpad. Schapen houden het gras kort. Vandaag hadden ze het bankje en een gedeelte van het pad in beslag genomen voor een heerlijke siësta. Meestal lopen de schapen weg als je langs komt, maar deze schapen zijn mensen gewend en blijven lekker liggen! Veel te warm om op te staan!

Via het bovenstaande donkere paadje met houtsnippers komen we aan bij Theehuis Rhijnauwen. Het theehuis is geheel uit hout opgetrokken. Dat heeft een reden: het gebouw bevindt zich in het gebied van 'Verboden Kringen' ('Kringenwet') van het Fort bij Rijnauwen, want in tijden van oorlog moest het schootsveld vrij zijn in een straal van 300 meter om het fort. Binnen deze kring mochten uitsluitend houten huizen staan die snel afgebroken konden worden. 

In het theehuis kan je drie (gratis!) routebeschrijvingen krijgen voor wandelingen rondom de horecagelegenheid: de 'Theehuiswandeling' (1 km), de 'Seizoenswandeling' (3 km) en de 'Waterliniewandeling' (5 km): heel leuk voor kinderen, maar natuurlijk ook voor hun ouders!

Bij het Theehuis Rhijnauwen liepen we over het gras van het geheel rookvrije terras naar een leeg tafeltje. We namen plaats en hadden een idyllisch uitzicht op de Kromme Rijn. Op het water was het een relaxed komen en gaan van peddelaars en roeibootjes. 

Even later kwam er een heerlijke pannenkoek aan met veel fruit en een heleboel slagroom! Smikkelen maar!

Na deze overheerlijke lunch liepen we via het Jaagpad aan de overkant van de Kromme Rijn terug naar Utrecht en genoten van de doorkijkjes, natuur en mooie boerderijen.

Ik eindig mijn wandelverslag met een sonnet van mijn oom, Jan Meulenbelt (1921-2011): 

"Rhijnauwen

Moe landschap ligt, door bromfietsen en bussen

vroeg in de zomer al van streek geraakt,

door een te grote stad te murw gemaakt,

te welken in de herfstzon langs de lussen

van de te kromme stroom, die in de knusse

laaglandelijke rust zijn omloop staakt,

nu wel voorgoed aan lager wal geraakt

met weggetjes en weilanden daartussen.

Dit heet natuur. Hier zou het ware wezen,

aan de moderne mens geopenbaard,

hem drenken aan de oorsprong en genezen.

Ik acht het qua natuur geen stuiver waard,

maar vind het wel, hoe ook de rest mag wezen,

het meest verrukkelijke oord op aard."

(Uit de gedichtenbundel: "De ziekte van Hodgkin en oudere gedichten" (1981).

Het gedicht staat geplaatst op een bord (zie mijn foto hieronder) op de Weg naar Rhijnauwen 12, 

3584 Utrecht, vlakbij Het Oude Tolhuys (Het Utrechts Archief op 9 maart 2017).