STEDENTRIP MÜNCHEN-SALZBURG, 22 - 28 maart 2025.

De bekende torens van de Frauenkirche (Dom) van München.

Sinds eind vorig jaar (2024) is er een rechtstreekse verbinding tussen Nederland en München. Ik was al langer van plan om een paar dagen naar München te gaan, dus ik stond te juichen! Heerlijk om niet te hoeven overstappen en geen last te hoeven hebben van het missen van je aansluiting door de eeuwige treinvertragingen in Duitsland! Ik heb eind 2024 meteen geboekt!

Het reisbureau (TUI)  heeft mij heel goed geholpen met het vinden van een goed middenklasse hotel en gunstige reistijden, waarbij ik voor het traject in Nederland tot Arnhem nog 40 % korting kon krijgen.

In Utrecht stapte ik op en klokkeslag 09:00 uur reed de witte hoge snelheidstrein het station uit. Om ongeveer 16:45 uur kwam de trein met 20 minuten vertraging aan in München. De reis was comfortabel met lekker veel beenruimte. 

In München sliep ik in het Aparthotel Adagio München City, vlakbij de Hauptbahnhof, zo'n 800 meter lopen. Het centraal station en het hotel lagen niet ver van de oude stad en bovendien was ik weer snel bij het station als ik mijn dagje Salzburg ging inlassen.

Na aankomst aan het einde van de middag ging ik een eerste verkenningsrondje maken door de 'Alte Stadt'.

Mooi uithangbord van een hoedenmaker.

De Frauenkirche (Dom). De torens zijn bekend van de vele televisieseries, die zich in München afspelen. De Frauenkirche dateert uit de middeleeuwen. Er gaat een overlevering de ronde dat de duivel  woedend zijn voet op de grond stampte toen hij hoorde dat hij de weddenschap met de bouwers van de kathedraal had verloren. Toen de dom klaar was, waren de ramen aan één kant nog niet helemaal klaar. De duivel kwam kijken en zag dat er toch één raam wél klaar was. Hij barstte in woede uit en stampte met zijn voet op de grond. Deze voetafdruk is nog steeds zichtbaar. 

Ik ging naar binnen en hoopte die voetafdruk van de duivel te kunnen vinden. Maar er was een dienst; bezoekers konden daarom niet helemaal rondom lopen. In het voorportaal heb ik daarom de voetafdruk nog niet kunnen vinden. Ik moest dus nog een keer terugkomen om speciaal te zoeken naar die voetafdruk!

Bijzonder zijn de grafstenen aan de BUITENKANT van de Frauenkirche, dus tegen de muren aan.

Verderop in de Altstadt een mooie erker.

Het silhouet van de Frauenkirche domineert de hele oude stad en omgeving.

De avond viel. Mooie verlichte gebouwen.

Er wordt flink gebouwd in München. In Duitsland hebben ze blijkbaar geen last van milieu eisen zoals bij ons in Nederland. Bijna op iedere straathoek stond een hijskraan en waren gebouwen 'ingepakt' met beschermende doeken tegen stof en vallend gruis. Ook het pand naast mijn hotel werd 'gründlich' gerenoveerd. Om 07:10 uur hoorde ik iedere ochtend bouwgeluiden als kloppen, zagen, stampen en geschreeuw van bouwvakkers naar elkaar toe. Op de foto hieronder de verbouwing van het pand naast mijn hotel, gezien vanuit een raampje in de gang waar mijn kamer aan lag.

Ook is er in Duitsland veel meer graffiti dan in Nederland. 

Na een lekker nachtje slapen ging ik met mijn beren Broekenmannetje en Canario München verder verkennen. Prachtige panden . . . 

De 'Alter Botanischer Garten', vlakbij het centraal station, is in verval geraakt. Het is nu een gewoon stadsparkje geworden met gras, madeliefjes en een aantal groepjes helleborus. 

Een stuk buiten het centrum is een nieuwe botanische tuin gevestigd.

We wandelden verder naar de 'Alte Pinakothek', waar we schilderijen uit de middeleeuwen gingen bekijken. 

Grote verrassing toen ik het museum binnenstapte en ik bij de kassa mijn portemonnee tevoorschijn haalte. 

"EIN Euro bitte!" 

Huhh, één euro???? 

"Jawel, mevrouw! Het is vandaag ZONDAG!"

Moderne kunst op het plein voor het museum.

Aan de overkant ligt de 'Neue Pinakothek', waar normaliter modernere schilderijen hangen (1800 -1900). Dit museum had nét een renovatie achter de rug, toen er water uit het dak begon te lekken. Er werd tevens asbest gevonden. Men moest dus weer opnieuw beginnen met de renovatie. Vijf hijskranen en grote stapels bouwmateriaal rondom 'Neue Pinakothek'! Daar konden we dus echt niet in! Hoe jammer! Want eigenlijk was de 'Neue Pinakothek' één van de redenen om naar München te gaan. In mijn tienerjaren (vijftig jaar geleden!) was ik met mijn ouders daar een keer geweest en ik vond het museum prachtig. Ik had het museum dolgraag opnieuw willen zien. 

Maar niet getreurd: in de 'Alte Pinakothek' was een grote vleugel ingeruimd met topstukken uit de 'Neue Pinakothek'. En zo heb ik dus zowel de nieuwe als de oude Pinakothek dus toch kunnen zien! En wat heb ik genoten van de schilderijen! Ik vind het leuk om te zien hoe de schilderkunst zich in de loop van de eeuwen zich ontwikkelt. De onderwerpen veranderen en de schildertechnieken veranderen ook. 

Na het museumbezoek gingen we op weg naar de 'Englischer Garten'. We bewonderden nog een paar moderne kunstwerken op het museumplein, een mooie buste op een chic pand, enkele perken met voorjaarsbloemen en een paard als kunstwerk.

In de Engelse tuin! Veel inwoners van München gaan  hier op zondagmiddag lekker wandelen!

Beekjes en watervalletjes . . .

Dikke boomwortels!

Mooie bomen en mooie wolken!

De Engelse Tuin is een beschermd landschapsgebied.

Een leuke uitspanning met gewone bankjes, kabelbaanbankjes met een ernaast gelegen speeltuintje voor de kinderen.

Op weg terug naar het hotel kwamen wij een fruitboom vol bloesem tegen. Net toen ik mijn fototoestel pakte om een foto te maken, zag ik vanuit mijn ooghoeken vanuit het niets ineens drie andere dames opduiken om een foto te maken van de mooie boom. Grappig!

Een mooi beeld en een mooie uithangbord.

De volgende dag. We gingen opnieuw naar de Frauenkirche, want we wilden perse de voetafdruk van de duivel zien!

We zijn de Dom een aantal keren rondgelopen, maar we vonden de voetafdruk nergens. Ik wilde die voetafdruk toch heel graag zien, dus ik klampte een kerkofficial aan.

"Kommen Sie mit!" En met een handgebaar nodigde hij ons vriendelijk en gastvrij uit om hem te volgen.

Vlakbij de ingang stond een bordje met de mededeling dat de kerk tijdens een dienst niet bezichtigd kon worden. Er was net weer een dienst geweest, maar het bordje stond er nog. De kerkofficial tilde het bordje op het verplaatste het. En precies waar het bordje met zijn voet had gestaan, was nu de voetafdruk van de duivel te zien. 

Zo kan je natuurlijk tot sintjuttemis zoeken naar die voetafdruk van de duivel . . . .  . 

Waarschijnlijk was dat bordje exact op de voetafdruk van de duivel geplaatst om de gemoedsrust van de gelovige kerkgangers niet te veel te bezwaren . . . .

Op het moment dat de kerkofficial het bordje wegzette en de voetafdruk van de duivel ineens zichtbaar werd, keek een Aziatische toerist net opzij. Hij schrok zich wezenloos toen hij de voetafdruk van de duivel zag, maar hij bekwam na enkele seconden alweer van de schrik en greep naar zijn camera. Ook ik had intussen mijn fototoestel gepakt:

Ik kan mij moeilijk een voorstelling maken hoe de duivel er precies uitziet. Maar als je de voetafdruk van de duivel in de Frauenkirche in München ziet, dan lijkt de duivel op een manspersoon met gewone schoenen aan!

Ik moest een beetje glimlachen om het voorval. Ik heb de voetafdruk van de boze duivel in ieder geval gezien en verder heb ik van de duivel geen last gehad, want hij was op mij gelukkig niet boos (en ik niet op hem)! Afkloppen maar! Ik ga hem verder niet uitdagen, hoor!

We gingen de Dom weer uit en liepen langs het statige Gotische stadhuis aan de Marienplatz.

We zijn op de Viktualienmarkt aangekomen. Er staan talloze kraampjes met heerlijke spijzen en kruiden. Het ruikt er verrukkelijk!

Mijn beren, Canario (links) en Broekenmannetje (rechts), aan de koffie!

Eén van de oude stadsmuren en poorten.

De leeuw kijkt een beetje nors. Hij zou het fijn vinden om een keertje in bad te gaan!

Theatinerkirche, mooie barokkerk!

De zwarte kansel vormt een fel contrast met het lichte interieur van de kerk.

De Residenz, het vroegere paleis van de koningen, met de paleistuin (foto's hieronder).

We gingen een dagje naar Salzburg, de stad waar componist Mozart in 1756 is geboren aan de Getreidegasse.

Salzburg ligt anderhalf uur reizen met de trein van München (anderhalf uur heen, anderhalf uur terug), dus dat is op één dag heel goed te doen. In de Hauptbahnhof van München had ik de avond tevoren een retourtje gekocht tegen een hele mooie aanbieding.

Ook in Salzburg ben ik in mijn tienerjaren een keer met mijn ouders geweest, nu meer dan vijftig jaar geleden. Ik heb er nog heel heldere herinneringen aan: het statige gele geboortehuis van Mozart, de beboste heuvel vlakbij zijn huis, de gemoedelijke sfeer van Salzburg . . .  . Wat ik me verder nog herinner, is dat het toen ontzettend hard en langdurig regende. 

In tegenstelling tot toen was het nu nagenoeg droog. Er waren prachtige wolkenluchten en er lag nog wat sneeuw op de hoge bergen in de verte.

Maar mijn hemel, wat is Salzburg veranderd! Het is een drukke wereldstad geworden met een enorm uitgebreid OV netwerk en een nieuw treinstation. En de commercie heeft zich in de afgelopen vijftig jaar welig zijn intrede gedaan!

Het nieuwe treinstation van Salzburg.

Het lijkt wel alsof de heuvel vlakbij het geboortehuis van Mozart nu veel kaler is geworden. In mijn herinnering maakten mijn ouders en ik destijds een wandeling op die heuvel en ik kan mij de bosrijke omgeving nog goed voor de geest halen. Het ziet er nu vanaf een afstand veel kaler uit. Ik ben echter dit keer niet meer op de heuvel geweest, gezien mijn beperkte wandelmogelijkheden, dus ik heb de situatie niet helemaal goed kunnen inschatten.

We staken de rivier, de Salzach, over en we kwamen nu in het eigenlijke gedeelte van Salzburg, daar waar Mozart is geboren en waar ook de Dom staat.

Ja, ja, de commercie! 'Mozartkugel' (= "kogels" in de vorm van chocoladeballetejs) in een winkeltje in de Getreidegasse!

De Getreidegasse is nog altijd een chique straat met grote, voorname huizen die gebouwd zijn voor de eeuwigheid.

Het gezin Mozart (vader, moeder, zoon Wolfgang Amadeus - de componist, zusje Nannerl) woonde op de tweede en derde verdieping. 

In mijn ANWB reisgidsje las ik dat er op de begane grond een winkeltje van de SPAR supermarkt ingetrokken was. In eerste instantie dacht ik: bah, wat smakeloos! Het SPAR winkeltje zit er inderdaad in, maar de etalage is wel mooi op chic. Ze verkopen daar van alles wat op 'Mozart' slaat, zoals kleine flesjes Nannerl alcohol (Nannerl is het zusje van componist Mozart), de beroemde Mozart Kugeln, en wat al niet meer. Dus het viel mij nog enigszins mee, maar uit een soort protest tegen de commercialisering ben ik het supermarktje niet binnengeweest. 

En dan de buren van Mozart! Bij de buren is een Nordsee visrestaurant gevestigd. Ook nu overviel mij in eerste instantie een protestgevoel tegen de commercialisering! Maar ineens zag ik in gedachten Mozart voor me lopen. Mozart was een olijkerd! Hij ging zijn pruik en zijn kleding poederen om uit te gaan en stapte bij zijn buurman naar binnen om een lekker visje te verorberen. 

OK, goed dan, ik deed zoals Mozart het waarschijnlijk ook gedaan zou hebben als er in zijn tijd een Nordzee restaurant in het pand naast hem gezeten had. En even later zat ik, met Mozart voor ogen in mijn hoofd, heerlijk zalm te eten! En Mozart zou het net als ik waarschijnlijk best lekker hebben gevonden!

De etalage van de Spar supermarkt in het huis van Mozart.

De keuken van de familie Mozart (foto boven). En de binnenplaats (foto hieronder).

De 'Zauberflöte'.

Daar gaat toch echt Mozart . . . . . Of is het alleen maar zijn beeltenis?

Ik vond de achterkant van Mozarts geboortehuis bijna mooier dan de voorkant (Foto hierboven)!

Op de foto hieronder staan we weer even aan de voorkant.

Mozart's huis (het gele huis) en het Nordsee restaurant (het witte huis).

Canario, Broekenmannetje en ik prikten een vorkje bij Mozarts buurman in het Nordsee visrestaurant.

De Dom van Salzburg.

Na de bezichtiging van Mozart's geboortehuis gingen we de poort door en sloegen nog een blik op het gele huis van Mozart en het witte huis van zijn buurman, het Nordsee restaurant.

In Salzburg heb ik diverse struikelstenen gezien om Joodse mensen te gedenken die in WOII zijn vermoord. Ik vind dit heel opvallend - en bijzonder! - , omdat Oostenrijk tijdens WO II een bondgenoot van Duitsland was.

Aan de overkant van de Salzach zagen we Hotel Sacher liggen. Sacher is natuurlijk bekend van de Sacher Torte (chocoladetaart).

Het grote witte gebouw, een beetje links is Hotel Sacher. En  hieronder ook.

We staken de rivier, de Salzach, over via een moderne voetgangersbrug vol liefdesslotjes. Deze brug was er nog niet in de tijd van Mozart. Wat zou hij van deze brug hebben gevonden?

De sleuteltjesbrug met Hotel Sacher op de achtergrond.

Beeld (foto boven) en de maker van het beeld (foto hieronder).

Op de foto hierboven nog een mooie blik op de wijk waar Mozart geboren is. Ook de Dom is mooi te zien.

De tuin van Slot Mirabell. Het kasteel bestond al in de tijd van Mozart.

Aan het einde van deze dag in Salzburg dronken we vlakbij het station nog een colaatje!

Op de hoge Alpen bergen zagen we tussen de wolken nog sneeuwveldjes liggen.

Op perron 1 van de Hauptbahnhof in Salzburg staat een plakette: het is hier 426,028 meter boven zeespiegel!

Met de trein reisden we 's avonds in anderhalf uur terug naar München. In ons hotel gingen we lekker slapen.

De volgende ochtend maakten we een mooie wandeling langs de Isar, de rivier waar München aan ligt.

Het Pratersinsel. Het is een eilandje in de Isar. Hier is de stad München onstaan.

Mooie graffiti op het Praterseiland.

Slot Nymphenburg. Het is een gigantisch kasteel, in oppervlakte vergelijkbaar met Versailles. Ik wilde het kasteel bezichtigen en ging er op de bonnefooi heen. Helaas, pindakaas! Je kon er alleen in als je van tevoren een kaartje had gekocht! Ze konden me eventueel helpen aan een kaartje, maar de komende twee uur zaten de uurblokken helemaal vol. Ik had geen zin in twee uur wachten, dus ik heb het voor gezien gehouden. Ik vond het niet zo heel erg, want ik heb in mijn leven al veel kastelen gezien, waaronder Versailles. 

Ik kan mij dus goed voorstellen hoe het kasteel er van binnen uitziet!

In ieder geval heb ik Slot Nymphenburg aan de buitenkant gezien en ik vond het heel erg mooi!

We gingen door naar de Nieuwe Botanische Tuin. Het is een soort kruising tussen het Arboretum Trompenburg in Rotterdam en de Botanische Tuin in Leiden.

Leuke ligstoel!

Als laatste programmapunt gingen wij naar de Theresienwiese, een immens groot terrein dat bekend staat waar de oktoberfeesten gehouden worden. De plek was vlakbij ons hotel.

Bij aankomst van de Theresienwiese zagen we eerst nog een prachtige gothische kerk. De kerk leek van veraf een beetje op de Sint Jan in Den Bosch.

Dit is dan de gigantische Theresienwiese. Je kan bijna de overkant niet zien, zo groot is het veld.

Middenop had circus Krone haar kampement opgezet, toen wij de Wiese betraden.

Halverwege, langs de zijkant, staat Vrouwe Bavaria. Achter haar een zuilengalerij.

Doorkijkje. In de verte zijn de beide torens van de Frauenkirche te zien.

Mooi geel huis.

Nog een laatste rondje door de oude stad. We liepen één van de oude poorten door.

We gingen nog even koffie drinken met een heerlijk broodje.

Het mooie gothische stadhuis nog een keertje.

Een 'living statue'. Hij had heel veel bekijks!

Het zat erop! De ICE trein reed uit München weg om 16:24 uur. Onderweg hadden we ietsje vertraging vanwege werkzaamheden op het spoor, maar tussen Mannheim en Frankfurt reden we met een snelheid van 300 kilometer per uur. We vlogen bijna! Om half één 's nachts was ik thuis!

Het was een heerlijke reis vol hoogtepunten! Canario, Broekenmannetje en ik hebben enorm genoten!

Tot de volgende keer!