WARME WINTERDAG IN BLIJDORP, 24-11-2024.
Gorilla moeder Aya met haar zoon Ayabu. De zus van Aya is er ook nog steeds.
Zoon Ayabu is bijna volwassen maar klimt toch nog steeds op moeders rug bij verplaatsing. Hij is al een grote jongen en lijkt erg op zijn vader, wijlen Bokito.
De baby baardaap zit lekker bij de moeder op schoot. De baby groeit enorm goed!
Op de foto hieronder één van de prairiehondjes.
En hieronder de familie stokstaartjes. Ze staan op de uitkijk en ze graven verwoed holletjes.
Om dan in een holletje te verdwijnen. De staart zie je nog, maar even later is de stokstaart helemaal binnen en dan zie je hem helemaal niet meer.
Tussen de krokodillen rivier en de okapi's wonen een aantal kleinere dieren, zoals hier (op de foto boven). Ik weet niet wat voor dier het precies is; het lijkt me een soort leguaan.
De krokodil ligt voor het raam. Je kunt hem dan van heel dichtbij zien.
Wat een poten! Wat een nagels!
Het pas geboren girafje, Antoon.
Antoon met zijn moeder Kimberley. De foto heb ik genomen van buitenaf, dus je ziet Antoon en Kimberley binnen door het raam heen. Dit was vandaag de beste plek om Antoon te kunnen zien, maar de foto is helaas niet zo verschrikkelijk mooi, omdat ik moeder en zoon door het raam heen gefotografeerd heb, waardoor de foto's wat vaag zijn geworden.
De hyena's wachten onrustig op hun maaltje, want ze zijn uitgehongerd!
De verzorger komt de konijnen gooien vanaf de balustrade. Hhmmmm, vreten maar!
Op de middelbare school had ik een vriendinnetje/klasgenootje. Ze zei altijd: "VReten is Vreselijk lekker eten!" De hyena's weten wel wat VReten = Vreselijk Lekker Eten is!
De verzorger gooit ZWARTE en WITTE konijnen naar beneden. De hyena's zetten hun tanden eerst in de WITTE konijnen. Als de witte konijnen op zijn, komen de zwarte konijnen aan de beurt, maar alle konijnen worden uiteindelijk met huid en haar opgevreten!
Ook bij de serval is het etenstijd. Ook hier verstopt de verzorger een aantal konijnen in het buitenverblijf, zoals op een hoge steen. De serval weet het konijn op die hoge steen feilloos te vinden. Gewoon zijn neus achterna!
Jah! Hebbes!
En hieronder Geram, de tijger. De stoutert!
De leeuwen zijn een poosje helemaal binnen, want er zijn werkzaamheden in hun buitenverblijf. Ze krijgen een nieuwe rots om op te liggen. Die rots wordt in de winter verwarmd en in de zomer gekoeld.
In de tijgerkreek worden de stenen ook verwarmd en gekoeld - dat gebeurt nu al.
Vandaag zag ik alleen Lalana lopen. Wat wilde ze graag naar buiten, want ze bleef lange tijd voor het raam heen en weer lopen, brulde flink en zag natuurlijk, net als wij, dat er in hun buitenverblijf allerlei machines stonden.
Tja, Lalana, nog heel even geduld, dame! Als het voorjaar is, krijgen jullie een heerlijk luxe paradijsje buiten tussen de bloeiende sinaasappelboompjes op jullie weide!
Wishu heb ik vandaag niet gezien, die lag achter de schermen waarschijnlijk lekker te slapen!
Penseelzwijn.
Bosbuffel.
Zwarte neushoorn.
Manenduif in de Victoriaserre.
Er wonen nog meer duivensoorten in de Victoriaserre. Paringstijd op de foto hieronder!
Mooie besjes vlakbij het verblijf van de François Langoer apen. Afgelopen week is een nieuw mannetje in Blijdorp aangekomen om te zorgen voor het nageslacht. Ik ben vandaag even langs gelopen maar ze waren er allemaal niet!
Een jonge meeuw heeft een drinkplekje gevonden.
Wandelende takken. Mannetje, vrouwtje . . . . en een kleintje (op de foto hieronder. De foto is wat onduidelijk! Excuus).
Padden.
De elegante kantjil (een soort hertje).
Galapos schildpad.
Hutia's.
De jonge leguaan en zijn ouders.
Tot de volgende keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten