MIJN VADER GEDENKEN, WANDELEN IN UTRECHT OP 07 EN 08 JULI 2023.
Mijn vader wordt op 29 juli 2023 honderd en één jaar als hij nog geleefd zou hebben. Hij stierf op 91 jarige leeftijd, op zich natuurlijk een mooie en respectabele leeftijd, maar ik mis hem - nog steeds.
Hij is geboren in Utrecht - hij hield van de stad en van de Dom. We hebben vaak gewandeld langs de Vecht en de Kromme Rijn.
Voor jou hierbij een bloemetje, Pap! Gefeliciteerd al vast met je 101ste verjaardag!
Wandelen ging ik nu vandaag op 7 juli 2023 ook doen om hem te gedenken. Dit jaar heb ik de herdenkingstochten iets vroeger gepland dan 29 juli, omdat het op 7 en 8 juli prachtig zomerweer was (je weet niet hoe het weer op 29 juli zal zijn) en omdat er tot en met 29 juli werkzaamheden gepland zijn op het spoor bij Gouda (daar zal ik vanuit Rotterdam naar Utrecht dus mee te maken krijgen: overlast door vervangend bus vervoer en een langere reistijd).
Vandaag dus langs de Vecht en morgen langs de Kromme Rijn.
Met de bus ging ik, met Leitje op de rug, naar de Van Hoornekade. Daar was het de Kloosterlaan uitlopen; aan het einde stonden we meteen al bij de Vecht. Langs de rivier is een mooie parkachtige strook aangelegd waar het heerlijk wandelen is. Een lokale poes had het plekje ook gevonden. Even drinken uit de rivier bij deze warme temperatuur en dan weer even om je heen kijken of er vogeltjes te vangen zijn!
Aan de overkant van de Vecht stond een mooie theekoepel. Later, op de terugweg, kwamen we er pal langs.
Het Niftarlakepark maakt deel uit van de groene zone langs de Vecht. Tegenover het scoutinggebouwtje is een gezellig en spannend speelplekje voor kinderen.
Kijk hem zitten! Kijk hem genieten!
Ik heb er uiteindelijk VIER geteld!
Aan de overkant staan prachtige villa's. Investering van rijke Amsterdammers en Utrechtenaren!
Bij kasteel Zuilen staat een graffiti schuurtje. En in het weiland ernaast staan enkele mooie paarden.
Kasteel Zuilen, waar de naam van de schrijfster Belle van Zuylen onlosmakelijk mee is verbonden.
Een roofvogel! Hij/zij was er samen met zijn/haar partner. Ik ben er nog niet helemaal uit of het een buizerd is of een sperwer. Ik opteer voor de sperwer. Want deze roofvogel maakte tijdens zijn vlucht een bidje met drie vleugelslagen en vloog dan weer verder. Een buizerd maakt geen 'bidjes'. Die vliegt aan één stuk door en maakt mooie, ononderbroken rondjes. Een buizerd hoor je aan zijn kreetjes: 'pieuw, pieuw' en dat deed deze roofvogel niet.
Welnu, als er vogelaars onder jullie zijn, dan ben ik benieuwd of ik gelijk heb (of niet!).
Reacties kunnen jullie sturen, helemaal onderaan aan het einde van de reportage waar er een mogelijkheid is om reacties in te sturen. Wees welkom!
Wat een mooie boompartij!
Er wonen hier ook ringslangen. Ze zijn ongevaarlijk en NIET giftig!
Fort aan de Klop was onderdeel van de verdedigingswerken in vroeger tijd.
We gingen koffie drinken. Met appelgebak erbij. Proost, Pap!
We wandelden verder langs de Vecht. Langs een oud gemaal, dat nog in bedrijf is.
De theekoepel die we op de heentocht ook al aan de overkant zagen liggen.
Ingang van het park. Aan deze kant van de Vecht is dus ook een groenzone.
Wij liepen dit keer verder over de Vechtdijk langs het water en zagen prachtige bloemen bij de woonboten.
Mooie huisjes langs de Vecht.
De Vechtdijk gaat over in het Zandpad. De "meisjes" zijn er niet meer en hun woonboten ook niet.
We staken de brug over en zagen een bootje varen. Wat zag het daar lekker relaxed uit op dat bootje!
Wij liepen de bloedhete Kloosterlaan uit en gingen bij de bushalte staan. Na enkele minuten kwam de bus er al aan. Boffen! Lekker even afkoelen!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zaterdag, 8 juli 2023. We wandelden deze dag langs de Kromme Rijn. We begonnen in Bunnik. Aangezien de trein tussen Utrecht en Bunnik 30 minuten vertraging had, pakten we de bus vanaf Utrecht Centraal (dan waren we er sneller!) en stapten in Bunnik uit bij de Van Zuylstraat.
We liepen deze Van Zuylstraat helemaal uit en kwamen uit bij een wildernis. Waar was de doorsteek naar de Kromme Rijn? Links of rechts? Ik koos voor rechts. Ik liep en liep, en de doorsteek kwam maar niet! Even gevraagd aan een meneer die met zijn auto aan het rommelen was en hij wees me de goede kant op. Ik had links moeten gaan. Terug dus! Balen dat ik op de verkeerde richting had gegokt, maar niets aan te doen! Gelukkig was het stukje teruglopen niet zo ver. Intussen wél mooie vegetatie gefotografeerd, alsmede ook de Universiteit van Utrecht in de verte.
En daar was het pad dan toch dat richting Kromme Rijn liep. We staken het bruggetje over de rivier over en liepen langs het fortenstelsel. En even later kwamen we bij theehuis Rhijnauwen.
Toen ik aan kwam lopen, werd ik aangesproken door een serveerster die me naar een plaats wilde begeleiden. Helaas kon ik door de drukte niet aan het water zitten. Maar aan de voorkant was wel een plaatsje vrij in de schaduw. Daar moest ik genoegen mee nemen. En ik nam er ook genoegen mee, hoor!
Even de menukaart bestuderen om een pannenkoek te bestellen.
Leitje mag altijd kiezen. Het werd een pannenkoek Kromme Rijn met appel en spek (zoet en hartig dus).
Proost, Pap!
Na de heerlijke pannenkoek met een verkwikkend glas melk, liepen we verder langs de Kromme Rijn, richting Utrecht.
Moeder en dochter gleden fijn over het weter!
In de verte de campus van de Universiteit van Utrecht.
Nieuw Amelisweerd (foto boven).
Op de foto boven is de grote woontoren te zien vlakbij het Galgewaard Station. Daar zouden we straks op de bus stappen.
Universiteit van Utrecht in de verte.
Het gedicht (foto boven) van mijn oom, Jan Meulenbelt, heeft het karakter van dit gebied goed weergegeven!
We zijn aan het einde gekomen aan de beide wandelingen om mijn vader te herdenken. Het waren mooie wandelingen, maar het was bloedheet - 32 à 34 graden. Het weer deed mij denken aan mijn vakanties in Singapore en Maleisië (tropen). Maar het was fijn! De koffie met appelgebak gisteren en de pannenkoek vandaag waren heerlijk! Mijn vader zou ook met genoegen terugkijken als hij nog had geleefd en had meegewandeld. Wat zou hij verrast zijn geweest als hij het gedicht van zijn broer hier op het tableau had gezien!
Tot de volgende keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten