WANDELING IN HISTORISCH DELFSHAVEN, 10-12-2022.
Op deze koude, mistige zaterdagochtend in december gingen Leitje en ik naar Delfshaven voor een rondwandeling. Het had vannacht een beetje gesneeuwd en een laag wolken hing als een dikke deken boven de stad. Het zijn echt 'de donkere dagen voor Kerstmis'. Eén troost: over twee weken worden de dagen al weer langer! Het mistige, koude winterweer mag dan zorgen voor wat donkere foto's, maar sfeervol is het wél!
We begonnen de wandeling bij metrostation Marconiplein (op zijn Rotterdams 'macaroniplein' genoemd). Over het 'Dakterras' liepen we richting Delfshaven. Het Dakterras is een wandelpromenade bovenop een lange rij winkels ('big shops'). Halverwege is een horecapunt.
In het gebied schijnen veel konijnen te bivakkeren. Ze lijden vaak aan de konijenziekte. Gelukkig is dat niet gevaarlijk voor mensen, katten en honden. Er zijn geurpalen op de konijnen te verdrijven.
Winterse aanblik! Dun laagje sneeuw op een boomstam en op straat. Temperatuur: om het vriespunt. Kwakkelweer dus!
Horeca gelegenheid halverwege de wandelpromenade.
Vogelpootafdruk in de sneeuw (foto boven).
De gemeente Rotterdam heeft dus subsidie gekregen van de Europese Unie om de wandelpromenade op het Dakterras aan te leggen. Na alle kritiek die men kan hebben op de EU ('log instituut') vind ik dit een mooie realisatie.
Bij Diepeveen daalden we weer naar beneden en kwamen weer in de 'bewoonde wereld'. Komende zomer, als het warm weer is, kom ik hier nog wel eens terug op het Dakterras om lekker op een bankje te zitten en een kopje thee te drinken in het horeca etablissement!
In de verte zagen we Delfshaven al liggen, met de mooie molen.
Een bloeiende roos in de sneeuw op 10 december! Heb je ooit!
Mooie 'art déco' raampjes op de deur op het schip (foto boven)!
Die goeie ouwe tijd!
Voormalig museum "De Dubbelde Palmboom" (foto boven).
"Rien sans dieu" - Niets zonder God. En zo is het maar net!
En "Rust Roest" - Daar zit ook een kern van waarheid in!
In de Piet Heynstraat op nummer 6 is Piet Hein geboren (foto's hieronder).
Het zakkendragershuisje uit 1653. Wat een mooie, oude boom staat er voor!
We verlieten het historische Delfshaven en kwamen weer in het normale stadse leven. Levendige straat met winkels. En natuurlijk Bram Ladage. Wij namen er een lekker Brammetje + kroket.
Teruglopend naar metrostation Marconiplein zagen we een viertal 'struikelstenen' op de stoep als herinnering aan een aantal joodse inwoners van de stad die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen in de vernietigingskampen.
En zagen we enkele mooie kunstwerken op straat.
De 'Bospoldervos' is een kunstwerk van Florentijn Hofman en staat er sinds mei 2020. Het kunstwerk stelt de verbinding voor tussen stad en natuur. Het volle tasje in de bek symboliseert de grote hoeveelheid plastic tasjes die altijd achterblijven na marktdagen op de Grote Visserijstraat en die dan ten prooi vallen aan de wind. Het kunstwerk refereert ook naar de levende, wilde vossen die regelmatig rondlopen bij het Dakpark (ja, echt waar!). Ik zelf zie er ook een plaagstootje in naar de ooievaar van het voormalige jeneverstokerijbedrijf Henkes en de ooievaar als algemeen symbool van de brenger van babies.
Florentijn Hofman heeft ook de grote 'Kraai' ontworpen bij het Natuurhistorisch Museum (vlakbij het Erasmus Medisch Centrum).
Tot de volgende keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten