LANG WEEKEND ZUID-LIMBURG, 27 november tot en met 30 november 2021.
Tijdens de onlangs gehouden Evergreen Top 1000 op NPO Radio 5 hoorde ik het liedje van Benny Neyman, "ODE AAN MAASTRICHT":
"Kom met me mee naar Maastricht
Voor wie niet weet waar dat licht. [ligt]
Ergens in het uiterste zuiden van 't land.
Parel van 't limburgse land.
Stad met een eigen gezicht.
Door de Romeinen gesticht.
En door de Fransen beïnvloed als geen.
Kom maar dan gaan we er heen.
Kom met me mee en flaneer.
Proef die bourgondische sfeer.
Stad van traditie, van wierook en bier.
Altijd het grootste plezier.
Stad aan de kolkende Maas.
Weinig bezongen helaas.
Stad zoals jij bent zo is er niet een.
Kom maar dan gaan we er heen.
Mmmmmmmmm.
Mmmmmmmmm.
Mmmmmmmmm.
Mmmmmmmmm.
Kom met me mee naar Maastricht.
Stad met het oude gezicht.
Stokoude straten maar jong nog van hart.
Altijd een beetje apart.
Stad aan de kolkende Maas.
Weinig bezongen helaas.
Zo'n zachte G als jij, heeft er niet éen.
Kom maar dan gaan we er heen.
Stad als een onuitgesproken gedicht.
Kom met me mee naar Maastricht."
Op 27 november 2021 kom ik aan in Maastricht voor een lang weekend. Vandaag is het exact vijf jaar geleden dat mijn moeder overleed. Ik blijf in de stad tot en met dinsdag 30 november 2021, de dag waarop ik 65 jaar word en de dag van de crematie van mijn moeder, vijf jaar geleden.
Door de corona maatregelen zit de hele wereld nagenoeg potdicht (vakantie houden in eigen land is daarom de meest veilige manier om er toch even tussen uit te gaan), maar zelfs de vrijdag voordat ik weg zou gaan, spande het erom of ik weg kon. Vrijdagavond was er namelijk een persconferentie van premier Mark Rutte en gezondheidsminister Hugo de Jonge - er was informatie uitgelekt dat de corona maatregelen flink zouden worden aangescherpt zoals een algehele lockdown vanwege het vollopen van zieke corona patiënten in de ziekenhuizen. Als een totale lockdown doorgang zou vinden, zou mijn reis niet door kunnen gaan en dan zou ik mijn geld voor de drie nachten hotel kwijt zijn.
Maar gelukkig! De heren Rutte en De Jonge kondigden echter een 'avondlockdown' aan, wat betekent dat je zoveel mogelijk thuis moet blijven tussen 17.00 en 05.00 uur en dat er in de avonduren en nachtelijke uren niets georganiseerd mag worden. Overdag mag je wel uit, weliswaar met de bekende hygiënische maatregelen, zoals 1,5 meter afstand, handen wassen, hoesten/niezen in je elleboog, thuisblijven / zelftesten bij klachten en mondkapjes zoveel mogelijk op.
Opgelucht ga ik zaterdag op weg met mijn mondkapje op in de trein. Ik heb een vlotte reis en kom in het begin van de middag aan in Maastricht. Het Easy hotel aan het Bat is snel gevonden; ik zie het al liggen vanaf de Servaasbrug. Ik kan nog niet mijn hotelkamer in, maar mag gelukkig mijn trolly gratis in het hotelkluisje zetten. Ik ga op stap voor een rondje van de 'stad met het oude gezicht', 'stad aan de kolkende Maas'.
Op de foto boven en op de foto's hieronder is de Sint-Janskerk te zien. De toren is met rode verf gekleurd om het mergel te beschermen tegen schadelijke invloeden. De gotische kerk (ongeveer 1200) is een parochiekerk, vernoemd naar Johannes de Doper.
Op de foto's hieronder (en ook al op sommige foto's hierboven) is de Sint-Servaasbasiliek te zien. Karel de Grote heeft de basiliek bezocht, en ook een aantal andere keizers en koningen, waaronder koning Willem Alexander en koningin Máxima. De basiliek dateert uit de vierde of vijfde eeuw en is vernoemd naar Sint Servaas, de eerste historische, verifieerbare bisschop in Nederland. Sint Servaas is de patroonheilige van de stad Mestreech (Maastricht).
Op het pleintje voor de ingang is een fontein, gewijd aan Sint Servaas. Ook zijn beeltenis staat er.
We gaan naar binnen en bezoeken het graf van Sint Servaas in de crypte.
De Sint-Servaas basiliek heeft mooie glas-in-lood ramen.
In de binnenplaats staat een grote, oude klok.
De Sint-Servaasbasiliek vanuit de binnenplaats (foto boven).
Na de bezichtiging van de Sint-Servaasbasiliek lopen we nog even rondom en vervolgens de stad in. Maar eerst even door het 'Vagevuur' en langs het 'Henric van Veldekenplein', Henric van Veldeken is de eerste Nederlandse schrijver. Hij kreeg een beeltenis naar aanleiding van zijn achthonderdjarige geboortedag. Henric van Veldeken heeft veel voor Maastricht betekend. Hij schreef veel minneliederen en is bekend geworden van de Eneasroman.
We lopen verder de stad in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten