WANDELING LANGS DE ROTTE MET BEZOEK AAN DE BLIJDE WEI, 23-10-2021.

Vandaag liepen Leitje en ik een stuk langs de Rotte. De weersvooruitzichten waren goed, maar de bewolking was zo dik dat mijn flitser buiten af en toe automatisch aanging als ik op het knopje indrukte voor het maken van een foto. 

We gingen vandaag niet zo ver wandelen, want mijn rugklachten zijn de afgelopen twee weken zienderogen verergerd. De fysiotherapeut heeft me donderdag terugverwezen naar de huisarts voor een nieuwe behandeling bij een ander specialisme. Ondanks de pijnklachten ben ik vandaag dus toch even gaan wandelen, gewoon om even eruit te zijn, om lekker even buiten te zijn en nieuwe foto's te maken voor deze post op mijn blog. De afstand heb ik natuurlijk wel even aangepast aan de klachten.

We begonnen op metrostation Hesseplaats. Het is nog best een stukje lopen naar de Rotte, maar dat is wél een mooi stukje! Een mooie laan bij de Gerard Goossenflat (Humanitas), nog bloeiende roosjes (en dat voor eind oktober!), herfstige besjes en veel groen in de 'bessen' wijk van Ommoord.

Het wolkendek was zó dik, dat de flitser spontaan afging bij het maken van deze foto. Vandaar de donkere achtergrond. 

Ja, daar kwamen we dan eindelijk bij de Rotte! De mooie, sierlijke brug gingen we vandaag NIET over, want we bleven aan deze kant van het water. Op de rivier werd heel veel geroeid vandaag.

Op de achtergrond (foto boven en foto beneden) het begin van de skiheuvel.

Zo wordt dit stukje van de Rotte dus genoemd voor de roeiers!

Keuzemogelijkheden genoeg om te wandelen, naar links, naar rechts, rechtdoor . . .  Wij liepen langs de Rotte in de richting van Rotterdam. Vlakbij deze richtingaanwijzer waren we de kade opgekomen en op de dijk waren twee nieuwe huizen gebouwd.

De Gerard Goossenflat van Humanitas (foto boven en foto beneden) is een echte blikvanger en een goed oriëntatiepunt.

Op het bord staat: "De wijk Ommoord is vanaf 1967 gebouwd in de Prins Alexander Polder. Dit was de laagste polder langs de Rotte. De Prins Alexanderpolder ligt tot ruim 6 meter onder NAP". 

Er is een hele tijd een discussie geweest of hier nu écht het laagste punt is, of dat het laagste punt toch nog elders ligt. Waddinxveen claimt ook het laagste punt van Nederland in haar gemeente te hebben. 

We kwamen aan bij kinderboerderij De Blijde Wei. Hier heb ik vele keren rust gehad tijdens de georganiseerde wandeltochten van de Rotterdamse Wandelsport Vereniging (RWV). Het rustpunt was bijna aan het einde van de 25 km route. Het was dus even zitten met koffie of een colaatje en dan weer verder. Nu hadden we meer tijd en energie om De Blijde Wei wat uitgebreider te bezoeken. Er was veel meer te zien dan ik had gedacht. Geiten, bokken, paarden, schapen, konijnen, twee varkens met de namen Vlekkie en Spekkie, een pauwengezin . . .   . De dieren zijn soms binnen en soms buiten. Er zijn goede, moderne abri's voor de dieren. Kinderen kunnen spelen op speelapparatuur en je kunt er ook wat drinken. 

Insectenhotel (op foto boven) . . . 

Kunst en nostalgie op foto boven. Kunstkoe op foto beneden. En daar weer onder: een kunst uil.

En daarna kwamen we bij de twee varkens met de leuke namen Vlekkie en Spekkie.

Konijnen zijn er ook!

Hij is zo trots als een pauw! Want hij heeft een prachtig vrouwtje en een heel erg mooi kindje!

En maar poetsen en maar poetsen en maar poetsen!!

                                       

                                               

Kinderen kunnen heerlijk spelen op de apparaten (foto hieronder)!

Na het bezoek aan De Blijde Wei namen we het paadje terug naar de Rotte en liepen nog een stukje verder. Er werd nog steeds intensief geroeid. We zagen mooie villa's aan de overkant. We namen zelfs een rooie Engelse telefooncel waar.

Daarna namen we de afslag richting hoogbouw in Ommoord. Het pad leidde ons eerst nog door een mooie natuurstrook.

We kwamen weer in de bewoonde wereld. De natuur bleef mooi. Een monumentale boom in een tuin, herfstkleuren in perkjes, ook hier nog bloeiende rozen, herfstige besjes, een kunstwerk in een grasveld.

Mensen in dun bevolkte gebieden in Nederland denken soms dat er in een grote stad als Rotterdam geen natuur is. Ze zien op TV de luchtvervuiling van de industrie in de haven. In Rotterdam geen natuur?? 

Nou, echt wel! 

Onlangs was er trouwens een item in het TV programma Binnenste Buiten. Dat werd gewijd aan de robben die op de strandjes in de Rotterdamse haven lagen te zonnen. Ha! De robben hebben geen last van de industrie, want op de plek waar ze liggen, komt niemand. Ze hebben daar alle rust!

We kwamen aan bij winkelcentrum Binnenhof. We gingen nog even shoppen bij de Lidl om de lekkere trek te stillen en namen daarna de metro huiswaarts. Heerlijk gewandeld en het gaat redelijk met de rug! Tot de volgende keer!