MIJN MOEDER IN MEMORIAM EN OPEN MONUMENTENDAG  IN ROTJEKNOR, 11-09-2021.

Het is 11 september 2021. Het is vandaag 100 jaar geleden dat mijn moeder werd geboren. Zij is 95 jaar oud geworden. Ik herdenk haar met een wandeling door Rotterdam. Het is vandaag tevens Open Monumenten Dag. We (mijn pluche beer en ik) gaan straks even het gebouw binnen waar vroeger de Belastingdienst in zat. Het is vandaag bewolkt, overwegend droog met halverwege de wandeling een flinke bui. Vanwege het grijze weer zijn de foto's een beetje aan de donkere kant. Voor mijn moeder een bloemetje voor haar verjaardag: een fris kleurtje om de grijze dag een beetje op te vrolijken! Alsjeblieft, mam!

We zijn net onze herdenkingstocht begonnen bij het metrostation Coolhaven. De halte is vernoemd naar het water waar het aan ligt. We lopen de wijk in en zien mooie gebouwen, een beetje industrieel.

De bekende Puntegaalstraat, of te wel "Pluk-me-kaalstraat", omdat de Belastingdienst hier gehuisvestigd was. Eén van de gidsen leidt ons rond. De Belastingdienst is al weer enige jaren geleden naar de Kop van Zuid verhuisd. Het gebouw waar ze in zaten, is nu multifunctioneel geworden. De onderste verdiepingen zijn studentenkamers geworden: bed-zitkamer met keukentje-badkamertje: ongeveer € 1230 per maand, inclusief verwarming, internet en nog iets. Prijzig! De studenten zullen voor hun studie en zo'n dure woonruimte een goedbetaalde bijbaan moeten nemen! Beneden in de hall hangen foto's van de tijd dat de Belastingdienst in het gebouw zat. Je ziet een enorm grote zaal waarin de werknemers allemaal achter elkaar aan een bureau zitten te werken. Tijdens het werk mocht er niet gepraat worden! We hebben dus even een inkijkje in de 'goeie ouwe tijd'. De Belastingdienst is in 1806 opgericht als instituut, dus midden in de Franse tijd. Maar Nederland kende daarvoor al eeuwenlang een soort belastingstelsel; het systeem is nauw verweven met het koloniale verleden van Nederland (VOC, WIK).

Voordat de belastingdienst er in zat, bestond het gebouw al. Het was een tijdlang een herberg, de Punte Gale. 

De gids neemt ons mee naar boven en laat de verwarmingsketel zien. Een kolos van een apparaat! Ook de liftschacht zien we. Het gebouw heeft (naast een modern exemplaar) een lift die continu naar boven en beneden gaat. Je moet dus heel snel de lift instappen. De gids vertelt ons het verhaal van de technicus die het onderhoud van de verwarmingsketel onder zijn hoede had. Zijn zoontje mocht vaak met zijn vader mee naar het werk en speelde in de verwarmingsruimte. Toen de zoon als oude man weer een keertje in de ruimte terug was, bleek dat er niets veranderd was. Zelfs de gebruiksaanwijzing van de ketel en liftonderdelen diende nog steeds ongewijzigd als leidraad. De tranen stonden de oude man in de ogen toen hij zag dat alles nog net zo intact was als vroeger. Wat een mooi verhaal over jeugdsentiment! We gaan het dakterras op en daar is het uitzicht fenomenaal mooi!

Vanaf het dakterras van het voormalige Belastingkantoor is de nieuwe Zalmhaventoren in aanbouw goed te zien. De Zalmhaventoren wordt het hoogste gebouw van de Benelux.

Hier is het voormalige Belastingkantoor nog even in zijn geheel. Na de interessante en leuke rondleiding gaan Leitje en ik verder met onze wandeling. We komen langs de Chinese supermarkt en de aanlegsteigers van de Pannenkoekenboot, de Berenboot, de Euromast (waar we straks op gaan) en de ingang van de Maastunnel.

De 'SS Rotterdam' in de verte, met daarachter het rad.

Tijdens een eerdere editie van de Wereld Haven Dagen heb ik ook eens op zo'n bootje gezeten. Je scheurt met 80 à 90 kilometer per uur over het water. Ik vond het dood eng!  Dergelijke bootjes worden voornamelijk gebruikt in de off-shore. 

Op de onderste helft van de foto is De Ballentent zichtbaar. Met daarboven de nieuwe Zalmhaventoren in aanbouw.

De Ballentent is een begrip in Rotterdam. Je kunt er de heerlijkste gehaktballen eten die er bestaan! De Ballentent kent een rijke geschiedenis. Van oudsher komen hier de 'Jannen' (matrozen) eten. Het is niet altijd een horeca gelegenheid geweest. Jarenlang zat er een douanekantoortje in. Het gebouw heeft ook gediend als Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen. Volgens de informatie op de placemat van de Ballentent moesten de rijexamenkandidaten een paar rondjes over de kade rijden. Als ze dat moeiteloos deden, kregen ze meteen hun rijbewijs. 

Het echtbaar Lamberman (79 en 80 jaar - je ziet ze hier op de voorgrond van het tafelbord op de foto boven) draaien al 60 jaar lang gehaktballen. En dat doen ze voortreffelijk! Leitje en ik nemen er een boterhammetje bij met een beetje salade. En koffie. Terwijl we er zitten te eten, komt een Spido boot langs varen. En we zien ook de splashtours bus door het water van de Nieuwe Maas zwoegen.

Na de heerlijke gehaktbal bij De Ballentent gaan we door het park even terug naar de Euromast. We gaan naar boven en hebben een schitterend uitzicht op Rotterdam. Ik was minstens 20 jaar niet boven geweest. In de hele tussentijd is de Kop van Zuid met al zijn wolkenkrabbers uit de grond gestampt, is de nieuwe Zalmhaventoren in aanbouw, is het gebied rond het Centraal Station (station, hotel en moderne gebouwen erom heen) helemaal vernieuwd en heeft het complex van het Erasmus Medisch Centrum zich ontwikkeld tot wat het nu is. Het oude gebouw van het Dijkzigt ziekenhuis staat nog overeind, maar dat zal op den duur worden gesloopt. Als je de Euromast eens in de zoveel jaren bestijgt, zie je hoe de stad zich ontwikkelt. Gebouwen komen en gebouwen verdwijnen. De stad leeft.

Hierboven het gebouw waar vroeger het Belastingkantoor inzat en dat we vanmorgen bezochten in het teken van Open Monumenten Dag.

Hierboven en hieronder het Lloydkwartier. In de verte komt een bui aan.

Na genoten te hebben van het prachtige uitzicht gaan we weer naar beneden en lopen door het park. De grote, boze wolk die we uit het westen zagen aankomen, begint de lading over ons heen te storten. We worden nat! Maar de regen duurt gelukkig niet erg lang. In het park hebben we de volgende leuke dingen gezien:

En dan komen we weer bij het water. We lopen richting Veerhaven.

Bij de Veerhaven is een 'galerij' van beelden van bekende mensen die veel voor Rotterdam betekend hebben. Onder andere de heren Van Beuningen en Hoboken:

En we komen familie Gans tegen: vader, moeder en zeven (!) kleintjes!

Bij de Roei - en Zeilvereniging namen we vroeger wel eens deel aan de Algemene Leden Vergadering van de Vereniging Vrienden van het Rotterdams Philharmonisch Orkest waar ik lid van ben.

De watertaxi komt eraan. We stappen erin en stuiven in een noodgang op Hotel New York af. 

In Hotel New York kan men heerlijk eten!

Maar wij nemen koffie met cheese cake. Ook superlekker! En na dit lekkers gaan we weer naar buiten waar we het vlaggenschip aan de kade zien liggen. Het schip hadden we vanmorgen al zien varen en het was dus nu net teruggekeerd van de tocht.

En dan zijn we aan het einde gekomen van onze wandeling. We duiken bij het Wilhelminaplein de metro in om naar huis te gaan. Wilhelmina, zo heette mijn moeder ook! Wij hebben genoten van de wandeling. Mijn moeder zou de dag ook heel erg fijn gevonden hebben! Tot de volgende keer!