WANDELING DOOR HELLEVOETSLUIS, BRIELLE EN SPIJKENISSE, 2/7/21 en 3/7/21.

"Welkom in Hellevoetsluis" staat er uitnodigend op het bord bij de ingang van de haven. Vandaag stond een vernieuwde kennismaking met Hellevoetsluis en Brielle op het programma. In de eerst genoemde stad was ik lang geleden een keer geweest toen ik met mijn ouders een collega van mijn moeder opzocht die daar woonde. Ik herinner mij nog de korte maar mooie wandeling langs het haventje toen. Tijd om na een zo lange tijd weer eens terug te gaan voor een uitgebreider bezoek. 

Hellevoetsluis is een vestingstad met ongeveer 40.000 inwoners aan het Haringvliet met een mooie vuurtoren (de oudste, nog werkende vuurtoren in Nederland), een vestingkerk, korenmolen De Hoop, een marine - en handelshaven, een legerbasis met forten. 

'Helius', 'Helinium' (op zijn Romeins); Hellevoet of "Land bij het laagste punt van het Helius" is voor het eerst in documenten gevonden uit de dertiende eeuw (1395). Het lag toen laag in de polder. Het werd een vesting in de zeventiende eeuw. Bekend feit uit de geschiedenis is dat de Zilvervloot er ontscheept werd in 1629. De naam Piet Hein wordt genoemd. Willem III vertrok er op 11/11/1688 naar Engeland om daar, samen met zijn vrouw Mary, koning van Engeland, Schotland en Ierland te worden. 

Hellevoetsluis was lange tijd een marinebasis. Tot 1813 heeft de Franse marine hier ook korte tijd basis gehouden. In de twintigste eeuw is de marinebasis naar Den Helder verlegd en toen ging het bergafwaarts met de belangrijkheid van het stadje. 

De aanleg van het Kanaal door Voorne (rond 1830) heeft het stadje veel economische voorspoed gebracht: er was nu een directe verbinding met Rotterdam. De Nieuwe Waterweg maakte het Voorne Kanaal nutteloos en ook hierdoor verwaterde het economische leven in Hellevoetsluis. 

En de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog hebben veel verwoestingen op hun geweten. Ze gebruikten het stadje namelijk als schootsveld. 

Maar vanaf de jaren 60 van de twintigste eeuw kent Hellevoetsluis weer een vrij constante bloei. Er ontstaan nieuwe wijken. Er vestigen nieuwe bedrijven, zoals Vermaat en een rubberfabriek. Even buiten de vesting is een groot, modern, deels overdekt winkelcentrum - het Struytse Hoek. Hellevoetsluis kent een beschermd stadsgezicht. Toeristisch is het stadje in trek vanwege de geschiedenis, de mooie panden in de vesting, Fort Haerlem met de kruittoren, het lichtschip Noord-Hinder en Hr. Ms. Bufffel in de haven. Dit laatste schip is een pantserschip; het is een museumschip dat vóór 2013 in de Rotterdamse haven lag maar naar Hellevoetsluis is gebracht omdat het Scheepvaartmuseum in Rotterdam moest bezuinigen. 

Hellevoetsluis heeft leuke, creatieve afvalbakken! Verdient beslist navolging in andere steden!

Zie je die man daar op het dak op de foto boven? Op de foto hieronder heel duidelijk!

Museumboot 'De Buffel'. Lag vroeger in Rotterdam.

Hier eindigt onze wandeling door Hellevoetsluis. 

We pakken de bus en stappen uit in Brielle. Dit stadje staat bol van de historie. "Brogilo" was de allereerste naam, wat 'ingesloten gebied, jachtgebied' betekende in het Keltisch. Rondom Brogilo waren veengronden, bestemd voor landbouw en veeteelt. In de Middeleeuwen was Brielle de vijfde stad van het gewest Holland, een vestingstad en de bekendste bedevaartsplaats in Zuid-Holland. Naast de Sint-Catharijne kerk waren er nog vroeger nog andere kloosters. De zeventieneeuwse vesting is thans rijksmonument. Op 1 april 1572 namen de Watergeuzen de stad in. Veerman Jan Coppelstok speelde hierin een belangrijke rol. In mijn fotoreportage is hieronder een standbeeld te zien van deze 'held'. De inname van Den Briel wordt gezien als het begin van de opstand tegen Filips II, de 80-jarige oorlog. Brielle kent een schildspreuk: "Libertalis Primitiae", 'Eersteling der Vrijheid". Wij leerden vroeger allemaal op de lagere school de zin: "Op 1 april verloor Alva zijn bril" (Op 1 april verloor Alva Den Bril). Het is historisch niet zeker of de 1 april grappen met dit voorval te maken hebben.

Eveneens in 1572 lieten als de protestantse watergeuzen van zich horen, want ze doodden 19 katholieke geestelijken. Sinds dit moment is Brielle een bedevaartsoord voor vooral katholieken. In 1585 was Brielle Engels bezit. Koningin Elizabeth verkreeg het in onderpand, tezamen met Oostende, Vlissingen, Fort Rammersheim, in ruil voor militaire en financiële hulp in de strijd tegen Spanje. In 1616 kwamen de gebieden terug bij de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Zoals ik eerder schreef, heeft Brielle een beschermd stadsgezicht. Er zijn 400 rijksmonumenten, De stadswallen zijn gesitueerd volgens een oud Nederlands vestingstelsel. Er zijn negen bastions en vijf ravelijen, en een kruithuis. Er is een molen, 'Het Vliegend Hert'. Midden in het centrum is een mooi zakkendragershuisje, thans particulier bezit.

Brielle is bekend van de Sint-Catharinekerk, ook wel "Brielse Dom" genoemd. In 1417 is de bouw begonnen, maar is nooit voltooid geworden omdat het geld op was. Het is nog duidelijk te zien dat de kerk nooit is afgebouwd, want het heeft een schip zonder achterkant. Momenteel zijn er onderhoudswerkzaamheden. De kerk was aanvankelijk katholiek maar is nu protestants. Willem van Orange is er getrouwd op 12 juni 1575 met Charlotte van Bourbon. Er schijnt nog een mooi Oranjeraam te zijn. In de kerktoren is lang een vuurtoren geweest, van 1759 tot 1850. 

Je kan je opgeven om met alpaca's door de stad te gaan wandelen. De excursie kan zelfs met lunch geboekt worden!

'Rammeien' betekent 'met een stormram beuken', 'met geweld slaan'. Je ziet het vandaag de dag nog wel eens met politie invallen: een groepje agenten gaat een gebouw binnen met een soort stootwapen onder het slaken van kreten als 'Politie! Politie!!'

We zijn aan het einde gekomen aan de rondwandeling over de wallen van Brielle. We hebben genoten!

Na een nachtje slapen gaan we naar Spijkenisse om nog een rondje te maken over de Maasboulevard. Daar waren we vroeger wel eens geweest met een georganiseerde wandeltocht. We kwamen toen ook over het terrein van Evides drinkwatervoorziening van de Berenplaat. Voor de zekerheid heb ik even met Evides gebeld om te vragen of men op individuele basis mag rondwandelen. Helaas pindakaas, dat is niet toegestaan - het is bedrijf, dus niet openbare weg. Wellicht heeft de wandelsportorganisatie vroeger toestemming gekregen om voor ons een rondje op het terrein te lopen. Ik bewaar daar fijne herinneringen aan! Voor nu is het uiteraard niet erg om niet op de Berenplaat te kunnen wandelen. Want de Maasboulevard in Spijkenisse is een eldorado om te wandelen! De laatste jaren is er veel veranderd in deze wijk: er zijn hele hoge flats bijgekomen. Groenstroken zijn aangelegd - het is een beetje heuvelachtig. Het is met veel smaak en creatief gedaan. Vanaf de Maasboulevard heb je een prachtig uitzicht over de Oude Maas en kan je de Spijkenissebrug goed zien liggen, alsmede ook de hoge flats van Hoogvliet aan de overkant. Er rijdt zelfs een busje naar het metrostation! Leuk hoor! 

Deze straatnaam doet me denken aan dat liedje van "The Amazing Stroopwafels".

In de verte de schoorstenen van Pernis waar driftig afgefakkeld wordt!

Een illustratie op palen. Mooi hoe sommige mensen met enkele lijnen iets heel duidelijk kunnen uitbeelden!

Hier kan heerlijk uitgerust worden! Maar wij nemen de bus naar de metro en gaan thuis uitrusten. We hebben het gisteren en vandaag geweldig naar ons zin gehad! Mooie dingen zijn heel vaak vlak bij huis!