HERFST OF NIET, DE DIEREN IN BLIJDORP AMUSEREN ZICH WEL! Oktober 2025.
Op 19 en 25 oktober 2025, tussen de buien en de rukwinden door, brachten Leitje en ik weer een bezoek aan Blijdorp.
In het oceanium is het altijd lekker warm en droog. Er wonen daar heel veel dieren. Zoals de murene, vele soorten vissen, leguanen en de pinché aapjes.
En het gezinnetje van de neushoornleguanen.
En de pinché aapjes.
En de Antilliaanse leguaan.
De Antilliaanse leguaan deelt zijn woning met Montserrat kikkers. Ze hebben geen last van elkaar, want de leguaan zit hoog op de takjes en de kikkers zitten op de grond.
Op de foto boven en op de foto hieronder zijn TWEE kikkers te zien!
En op de foto hieronder de padden - zij wonen in hun verblijf naast de kantjils.
Een leguanensoort, maar veel kleiner dan de andere leguanen.
De prairiehondjes hebben nesteldrang.
Vicuña's: prachtige zachte ogen en een mooi bekkie tanden! En elegant gevouwen achterpoten als ze liggen!
De leeuwen krijgen sinds kort regelmatig hele, gedode buffels voorgeschoteld. Want de mannetjes buffels zijn op het ogenblik te veel in aantal en worden daarom afgeschoten, ook al zijn het gezonde dieren.
De leeuwen schijnen het buffelvlees niet eens zo heel erg lekker te vinden. Dat is te zien, want de leeuwen laten meestal de helft van de karkassen liggen.
De buffels staan volgens de informatie op de website van Blijdorp zelf omschreven als 'kwetsbaar' wat betreft bedreigde diersoorten. Ik begrijp daarom niet waarom gezonde, kwetsbare buffels gedood moeten worden en als voer voor de leeuwen dienen.
In de Tweede Kamer ligt een wetsvoorstel klaar om te verbieden dat gezonde dierentuindieren niet meer gedood mogen worden. De meerderheid van de Tweede Kamer staat achter dit verbod. Dus binnenkort mag het wellicht niet meer dat gezonde dierentuindieren gedood worden om een overschot kwijt te raken.
Er is sprake van een willekeurige macht van de mens die besluit of gezonde, kwetsbare dieren zoals bisons, mogen blijven leven of dood moeten. Dit soort beslissingen staat haaks op de opvatting van Blijdorp zelf om kwetsbare en bedreigde dieren te beschermen.
Het doden van gezonde dierentuindieren stoort mij en maakt mij verdrietig.
Maar ik moet toegeven: ik ben zelf eveneens hypocriet, want ik eet zelf ook vlees, al is het heel erg weinig - nét genoeg om alle noodzakelijke voedingsstoffen binnen te krijgen en gezond + fit te blijven.
En als ik de verzorgers dode muisjes zie voeren aan de servals en de manoels, dan zeg ik ook niet meteen: "Ach, die arme, zielige muisjes!" Want zielig zijn die gedode muisjes natuurlijk WEL; de servals eten zo'n dood muisje in één hap huppakee weg! Zonder scrupules!
Maar als je dieren hun natuurlijke voeding onthoudt, hoe zorg je er dan anders voor dat dieren voeding krijgen waarbij ze fit blijven?
Ik zou het niet weten!
Dus ik moet wellicht mijn gevoel van ergernis nu een beetje temperen!
Maar . . . . misschien is het mogelijk via een geboortebeperkingsprogramma te voorkomen dat er van een groep dierentuindieren er op een bepaald moment te veel exemplaren in de groep komen teneinde de balans in de groep goed te houden. Ik hoop dat dit mogelijk is, want dan hoeven er geen gezonde dieren gedood te worden!
Op bovenstaande foto zie je het half aangeroerde karkas van een buffel liggen. De leeuwen hebben er wat van genomen en hebben de rest laten liggen. Erg lekker vonden ze de buffel dus niet!
De pudu's liggen lekker onder een afdakje, uit de wind!
De mhorgazellen op de foto boven. De dorkas gazellen op de foto hieronder.
De bongo.
Het lelijkste dier van Blijdorp, vind ik! Wat een vreselijke dikke lippen! Zó lelijk, dat hij bijna mooi is!
De vis woont in een aquarium in het olifantenverblijf.
Het is etenstijd bij de beide manoels, zie de foto's hieronder. Deze katachtigen wonen tegenover het buitenverblijf van de Indische neushoorn, vlakbij het binnenverblijf van de olifanten.
Mooie beige kleur op de achterpoten!
De verzorger verstopt dode muizen in het verblijf zodat de manoels moeite moeten doen om het voedsel te vinden.
Jahhh, daar ligt wat! Hap! Slik weg!
En weer opnieuw zoeken naar een volgend muisje!
Allebei de manoels.
De Indische neushoorn gaat er lekker bij liggen!
De rode panda.
En daar zie ik nog nét de jonge kuifhert weglopen achter het struikgewas! (Foto hieronder).
We gingen even in in de gierenvolière kijken.
De beide servals krijgen eten. 'Muis' staat op het menu. Hap, slik weg!
De Dorkas gazellen die bij de giraffen op de weide wonen.
De schildpadden in hun woning tegenover de krokodillen. Ze hebben het wel gezellig, zo te zien!
De klipdassen.
De textorwevers.
Ze kunnen door het luikje zelf naar buiten en naar binnen.
Eén van de penseelzwijnen. Grappige oortjes hebben ze
De manenduif in de Victoriaserre (foto boven) en de groenvleugelduif (foto hieronder).
De gewone jaarvogel. Het mannetje zit iedereen die langsloopt, met nieuwsgierigheid op te nemen, krast soms iets tegen zijn vrouwtje op een paar meter afstand en klapwiekt met een enorme vleugelslag weg. De bezoekers die net onder hem lopen, schrikken zich een hoedje! Ik kan mij goed voorstellen dat hij er plezier in heeft om bezoekers soms even te laten schrikken! Zeker kinderen, die nogal luidruchtig binnen komen rennen.
En mevrouw is er ook!
En de paradijsvogel op de foto hieronder.
Het is me nog steeds niet gelukt om HET fotoshotje van mijn leven te maken van de François Langoer baby's! Reflecterend glas, tegenlicht, te donkere omstandigheden, beschermende houding van de moeders en beweeglijkheid van de dieren maken het moeilijk om een ECHT mooie foto te kunnen maken. Maar goed, af en toe krijg ik de beide jonge dieren wel duidelijk op de foto!
Een geelkoplandschildpad. Een heel lang woord, leuk om 'galgje' mee te spelen!
De baardapen, binnen.
Een jonge knobbelzwijn rent voortdurend door het buitenverblijf. Heerlijk, die storm!
Visetende kat.
"Aanvliegers"!
De kleintjes bij de mangoesten vermaken zich goed. Ze komen soms even naar buiten via een luikje. Maar nu het zo hard waait, zitten de meesten lekker binnen onder de warme infrarood lamp.
De bloem op bovenstaande foto heet 'engelentrompet'.
Een blaadje in de vorm van een hartje.
Tot de volgende keer!
