RONDJE NOORDEREILAND (ROTTERDAM), 04-11-2025.
Vandaag liep ik met Leitje een rondje Noordereiland. Ik dacht aan mijn opa, want hij woonde in zijn studententijd op kamers in één van de huizen in de Van der Takstraat. Daar heeft hij mijn oma ontmoet.
Het Noordereiland is een oase van rust met een prettige, gezellige sfeer. Als je er loopt, heb je echt een eilandgevoel. De sfeer is weinig veranderd, maar aan de overkant is de entourage radicaal veranderd. Overal wolkenkrabbers! De Kop van Zuid is omhoog geschoten, de Erasmusbrug is verrezen. De spoorbrug is verdwenen, maar "De Hef" is er nog wel, al heeft die geen functie meer. Aan de andere kant staat de Willemsbrug ("Rooie Willem").
Ik nam vandaag mijn opa in gedachten mee en vroeg hem hoe hij het Noordereiland terugziet.
Hij reageerde verrast en keek zijn ogen uit. De sfeer nog precies hetzelfde is als honderd jaar geleden. De Van der Takstraat is niets veranderd; veel oude panden zijn mooi opgeknapt. De intieme sfeer is er nog steeds. En wat is er tegenwoordig veel groen! Die hoge wolkenkrabbers van de stad rondom het Noordereiland op de andere oevers van de stad vond hij ronduit schitterend. Rotterdam is echt cosmopolitisch geworden, zei hij enthousiast vanuit de plek der hemelen.
In het blije gezicht van mijn opa zag ik in mijn gedachten zijn oogjes fonkelen!
Wat had ik hem vandaag graag meegenomen en gesproken!
Koninginnebrug.
In de verte de Stieltjesbrug.
Kleurrijk rolluik van een café.
Mooie gebeeldhouwde figuurtjes in de muur boven een voordeur van een statig pand.
In de verte ligt een groot cruiseschip van MSC.
De watertaxi scheurt over het water. In gedachten hoor ik opa lachen.
De Belastingdienst (mijn opa had altijd zo'n hekel aan de belastingen!) en het Gerechtsgebouw (daar moet je ook maar liever niet komen, zou hij zeggen).
Het hoogste gebouw van de Benelux; de wolkenkrabber staat op de noordkant van de stad (foto hieronder). Onder de brug ligt één van de rondvaartboten van Spido en er vaart ook net een waterbus (beetje blauw) voorbij.
"Prachtig" staat er onder de oprit van de Erasmusbrug (foto boven).
De ingang van de Maastunnel op de zuidoever.
De wolkenkrabbers op de noordoevers.
Het Witte Huis, in de negentiende eeuw de hoogste wolkenkrabber ter wereld. Dat is nu nog nauwelijks voor te stellen! Het gebouw heeft zich in de loop van de tijd goed staande kunnen houden!
Herfst met nog een vleugje zomer.
Mooie erkertjes.
Halloween op het Noordereiland.
De drukkerij heeft een mooie deur.
Vrolijk geverfd electriciteitshuisje.
Eén van de ornamentenlijsten.
Herfst.
Thomas Johannes Stieltjes (1819-1878) was de ontwerper van een aantal havens.
Weer een ornamentenlijst. Een mooie!
Leitje en ik gingen een tosti eten bij Matse De Spar Foodclub. De vers bereide tosti met cappuccino was verrukkelijk!
Na de rust liepen we verder.
Het Witte Huis weer, 'Kabouter Puntmuts" of tewel "het Potlood (gebouw met puntdak), en de paalwoningen van Piet Blom (rechts naast het Witte Huis).
Eigenaardig kunstwerk.
De Van der Takstraat waar mijn opa vroeger als student woonde.
Het Erasmus MC - op de noordoever. Eén van de eerste moderne wolkenkrabbers, maar het gebouw valt nu al bijna in het niet vergeleken bij wat er de laatste jaren aan mastodonten is gebouwd.
Een havenschip op inspectie.
Het prachtig onderhouden "Ooms" pand.
En het eveneens mooi onderhouden "Hulstkamp" pand.
De ingang van het "Hulstkamp" gebouw.
Autootje in stijl voor de deur!
Geel tegen rood: prachtig!
Restje zomer.
Ook dit vind ik een mooie ornamentenlijst.
Raar gebouwtje. Wat zou dat zijn?
Dat is een 'wormenhotel'!
De watertoren in de wijk Kralingen (foto boven, foto hieronder).
Unilever.
Op bovenstaande foto is de Koninginnebrug te zien.
Mooie panden, oud en nieuw.
Leitje en ik namen bus 32 terug naar Blaak. We kochten nog wat fruit op de markt en gingen nog een lekkere portie poffertjes eten bij Seth in de Hoogstraat.
We kijken terug op een mooie wandeling. En opa? Die kijkt tevreden terug, ergens boven ons in het rijk der hemelen.
